Even tussendoor een kort blogberichtje :-) Welja, ik denk dat het kort wordt, want jullie kennen me ondertussen: ik typ altijd hele boeken ;-).
Het leven is hier eindelijk weer een beetje in zijn rustige plooien gevallen. Sinds 20 april (het begin van de vakantie), is het hier behoorlijk hectisch geweest. Dat was daarom nog niet negatief hoor, het was vooral druk door een opeenvolging van leuke dingen (pasen, Kraków, bezoek, ...), maar even een beetje rust en ritme is ook niet mis.
En nu het eindelijk weer rustig is, begin ik te beseffen hoe weinig tijd er nog over is ! Over een maand ben ik alweer in mijn favoriete Belgenlandje. Langs de ene kant kijk ik daar enorm naar uit, maar langs de andere kant... het avontuur zal dan wel echt voorbij zijn. Geen studenten meer, geen Polen om te verkennen, geen supergoedkoop rood fruit, ...
De examens lijken ook plots enorm dicht bij te zijn. Of liever, ze lijken niet alleen erg dichtbij, ze zijn ook behoorlijk dichtbij. Op 13 juni heb ik al een examen voor bedrijfscommunicatie. Best ontluisterend hoor, eens aan de andere kant van de examenstress staan. Want ook ik stress nu al behoorlijk over de examens. Eerst is er het probleem van de datum. Veel studenten hier studeren namelijk aan verschillende faculteiten, en hebben dus vaak al een examen op de dag die jij ideaal vindt. Veeeel gepuzzel dus...
Dan moet je het examen nog opstellen, of meerdere examens als er studenten noodgedwongen op een andere dag examen moeten afleggen. En dan tijd vinden om al die examens te verbeteren... Pff, soms wil ik ze gewoon allemaal een 4 geven, minder werk voor mij :-P
Ander nieuws: het is zomer in Polen !
Tot vorige week hadden we hier nogal kwakkelend weer. Over het algemeen redelijk, maar niet echt warm (op een uitzonderlijk dagje na) en af en toe regen. Maar woensdag besloten de Poolse weergoden blijkbaar dat het tijd was voor iets anders: en overdrijven kunnen ze !
Dit weekend was het echt stikheet, te warm om lekker in het zonnetje te zitten. Gisteren en vandaag was het iets beter omdat er een koel windje waait, goed voor enkele bijna-Marilyn Monroe momenten :-).
Iedereen wordt vrolijk van het warme weer, en ik heb deze week al bijna al mijn lessen buiten gegeven. In het oude gebouw van de universiteit is een mooie tuin waar studenten in het zonnetje zitten te leren, en daar is ook altijd wel een plekje gras vrij om met een hoop van mijn studentjes neer te strijken. Het maakt zo'n les meteen een stuk leuker, en ik heb al een mooi kleurtje opgedaan ;-).
Zaterdag ben ik uitgenodigd voor een barbecue: let the summer parties begin !
Ik had beloofd dat ik het kort ging houden, dus ik zal zo langzamerhand afsluiten. Bereid jullie allemaal goed voor, want vanaf 23 juni ben ik terug in het land, en dat zal niet onopgemerkt zijn !
dinsdag 24 mei 2011
dinsdag 17 mei 2011
Druk, druk, druk, druk
Tijd voor een nieuwe blog dacht ik zo !
Het eerste wat ik kan vertellen over de voorbije weken is dat het ontzettend druk is geweest, ik had nauwelijks tijd om adem te halen, zoals men placht te zeggen - gelukkig is dat slechts een uitdrukking, ademhalen lukte nog net.
Vlak na mijn Kraków-trip arriveerden Jody en Jonas in Lublin-city. Hoera voor bezoek is het minste dat ik kan zeggen ! Ik vond het echt heel leuk om mijn leven hier aan mijn vrienden te kunnen laten zien. En ze hebben het volledige beeld gekregen, van mijn lessen grammatica tot wódka in de Irish Pub (vooral dat laatste heeft Jody geweten ;-)).
Jody bracht trouwens ook een mooie selectie Belgische bieren voor me mee, voor als de heimwee te groot wordt ;-)
Tot nu toe probeerde ik Deugniet en 'Ne Flierefluiter' en ze bevielen mij beiden zeer, vooral Deugniet is een echte aanrader ;-).
Jonas en Jody vertrokken weer naar ons Belgenlandje op zondag en op dinsdag was het al "Dag van het Nederlands" op KUL.
Concreet betekende dit een dag vol lezingen en ludieke activiteiten (een muziekquiz georganiseerd door de studenten en een quiz over de Nederlanden). En het zou Polen natuurlijk niet zijn als dit niet vergezeld werd door massa's cake ! De dag begon om 10u, om 11u30 was er een eerste koffiepauze (met cake en koekjes) vervolgens was er een tweede lezing en om 12u30 was er een gezamelijke lunch voor de docenten georganiseerd - en als dessert, je raadt het al, cake ! Rond 16u in de namiddag was er opnieuw een koffiepauze, met een nieuwe lading cake. Daarbij kwam nog dat er veel te veel eten besteld was, omdat niemand op voorhand wist hoeveel mensen er gingen komen :-D
Grappig detail. Tijdens één van de pauzes waren we met de docenten alleen in het lokaal toen er een man binnenkwam die geen van ons kende. Hij had een - te groot - kostuum aan, maar droeg verder gewoon sportschoenen en zijn haar was in de war. Hij liep op zijn dooie gemak naar de koffietafel, nam een kop koffie en drie stukken taart en ging die rustig zitten opeten. Daarna heeft hij zeker nog 5 stukken taart gegeten :-D Waarschijnlijk een zwerver ofzo, die er een sport van maakt om koffietafels en buffetten van de universiteit af te struinen voor eten. Niet slecht gezien, niemand weet immers goed wie er op zo'n koffietafel/buffet aanwezig mag zijn.
Nog even een sfeerfotootje, Suuz als zeer serieus jurylid bij de quiz over de Nederlanden.
Dinsdag was dus een drukke dag, maar wel een leuke dag, en dat kan van woensdag niet gezegd worden ! Op deze dag moest ik het mondelinge deel van het CNaVT-examen (Certificaat Nederlands als Vreemde Taal) afnemen. Dit is een examen dat uitgaat van de Nederlandse Taalunie (denk ik) waaraan de studenten vrijwillig deelnemen. Als ze slagen krijgen ze een certificaat. Er zijn drie niveaus: maatschappelijke vaardigheden, professionele vaardigheden en academische vaardigheden. Ik nam van de laatste twee groepen examen af.
Het ging over 25 studenten en het examen nam minstens 25 minuten per student in beslag, maar vaak werden dit 30 minuten. Reken maar uit :-). Het kwam erop neer dat ik van 9u 'smorgens tot kwart na 9 's avonds examens heb afgenomen, zonder pauze - uitgenomen een snelle sprint naar de kiosk voor nieuwe batterijen voor mijn dictafoon. Koffie is mijn nieuwe vriend !
Twee koffies in combinatie met een energiedrankje en weinig eten bleek echter een minder goed plan :-D. Na mijn laatste student moest ik mijn spullen nog opruimen, maar de portier kwam me aanmanen dat ik me moest haasten omdat de universiteit ging sluiten. Eigenlijk wel een goede zaak dat die mannen controleren welke sleutels nog niet terug ingeleverd zijn, anders zat ik waarschijnlijk opgesloten in de universiteit :-D.
Maar goed, caffeïne + haast = nervositeit en hyperactiviteit :-P Ik wist plots echt niet meer wat eerst doen en raakte even helemaal in paniek :-D Gelukkig moest ik niet al te veel meer doen ;-)
Behalve naar huis gaan dus, en uitgeput mijn bed in duiken om de volgende dag om 5u op te staan om de eerste trein naar Warszawa te nemen waar Jolinde en Stijn op me wachtten !
Opnieuw een erg leuk weekend dus: donderdag hebben we Warszawa verkend en de rest van het weekend hebben we in Lublin doorgebracht.
Jolinde en Stijn hebben ook meteen kennis mogen maken met 'wachten in Polen'. Eerst bleef onze trein een half uur stil staan in het eerste station. We arriveerden dus al met flink wat vertraging in Lublin. Eenmaal thuis aangekomen waren we behoorlijk moe, maar Jolinde en Stijn hadden geen matjes mee - die moesten we dus nog even gaan kopen. Geen probleem natuurlijk, want we hebben hier Tesco ! 24 op 24 en 7 dagen op 7 open.
Behalve wanneer ze hun kassa's sluiten blijkbaar *g*
We waren in Tesco rond 12u, en blijkbaar sluiten ze dan net alle gewone kassa's en openen ze de "zelfbedieningskassa's". En dat duurt blijkbaar een half uur. Eigenlijk gijzelen ze je dus een half uur in de winkel met al je aankopen :-D
Dit had best grappig kunnen zijn, ware het niet dat we zelfs te moe waren om op onze benen te blijven staan ... Ergernissssss :-D Vooral omdat het leek alsof de kassadames helemaal nergens mee bezig waren, behalve met bekijken hoe steeds meer mensen steeds slechtgezinder begonnen te worden :-D.
Maar eind goed al goed, uiteindelijk konden we onze matjes (en chips en bier ;-)) betalen en naar huis vertrekken.
De opstapeling van veel activiteiten en weinig rust begon na het weekend een beetje teveel te worden. Daarenboven zit ik met een hardnekkige tandvleesontsteking waardoor ik al sinds vorige week vrijdag voortdurend pijn heb (denk aan, opgezwollen klieren, mond bijna niet open krijgen, pijn bij kauwen en slikken, ...). Maar, het was nog niet gedaan !
Op dinsdagen heb ik sowieso altijd een hele drukke lesdag, les van 11-20u zonder pauze, maar vandaag kwam daar nog een keer een les Engels bij. Ik had Chris immers beloofd dat ik enkele lessen voor hem zou overnemen.
Vanochtend om 7u30 werd ik dus opgepikt en ik was pas thuis om 20u30. Again: coffee is my new best friend ;-).
Maar nu wordt het even iets rustiger ! Morgen heb ik helemaal nietsssssssss te doen (ok ok, ik moet twee lessen maken, maar shhht) en donderdag geef ik twee lessen. Terug een vervangingsles voor Chris (dus wel terug vroeg opstaan) en mijn eigen grammaticales in de late namiddag.
En daarna volgt een lang, rustig weekend zonder bezoek. Tijd voor dutjes !
Al zal ik me waarschijnlijk snel vervelen en wensen dat er terug bezoek was :-).
Maar ! Niet getreurd, dat bezoek zal niet lang op zich laten wachten. Tijdens de week van 29 mei maken Ilse en Joris een reisje naar Polen en daarbij komen ze ook langs Lublin. En de week erna, van 8 tot 11 juni komt Timo me een bezoekje brengen.
Hoera !
En nog meer hoera: ik weet quasi zeker wanneer ik terug zal komen naar Belgenland. Namelijk op *trommelgeroffel* 24 juni *start algemeen gejuich*
Jullie kunnen dus beginnen aftellen en afstreepkalenders maken ;-)
Nog 37 dagen jullie verre vriend,
Yours Faithfully
Suuz
Het eerste wat ik kan vertellen over de voorbije weken is dat het ontzettend druk is geweest, ik had nauwelijks tijd om adem te halen, zoals men placht te zeggen - gelukkig is dat slechts een uitdrukking, ademhalen lukte nog net.
Vlak na mijn Kraków-trip arriveerden Jody en Jonas in Lublin-city. Hoera voor bezoek is het minste dat ik kan zeggen ! Ik vond het echt heel leuk om mijn leven hier aan mijn vrienden te kunnen laten zien. En ze hebben het volledige beeld gekregen, van mijn lessen grammatica tot wódka in de Irish Pub (vooral dat laatste heeft Jody geweten ;-)).
Jody bracht trouwens ook een mooie selectie Belgische bieren voor me mee, voor als de heimwee te groot wordt ;-)
Tot nu toe probeerde ik Deugniet en 'Ne Flierefluiter' en ze bevielen mij beiden zeer, vooral Deugniet is een echte aanrader ;-).
Jonas en Jody vertrokken weer naar ons Belgenlandje op zondag en op dinsdag was het al "Dag van het Nederlands" op KUL.
Concreet betekende dit een dag vol lezingen en ludieke activiteiten (een muziekquiz georganiseerd door de studenten en een quiz over de Nederlanden). En het zou Polen natuurlijk niet zijn als dit niet vergezeld werd door massa's cake ! De dag begon om 10u, om 11u30 was er een eerste koffiepauze (met cake en koekjes) vervolgens was er een tweede lezing en om 12u30 was er een gezamelijke lunch voor de docenten georganiseerd - en als dessert, je raadt het al, cake ! Rond 16u in de namiddag was er opnieuw een koffiepauze, met een nieuwe lading cake. Daarbij kwam nog dat er veel te veel eten besteld was, omdat niemand op voorhand wist hoeveel mensen er gingen komen :-D
Grappig detail. Tijdens één van de pauzes waren we met de docenten alleen in het lokaal toen er een man binnenkwam die geen van ons kende. Hij had een - te groot - kostuum aan, maar droeg verder gewoon sportschoenen en zijn haar was in de war. Hij liep op zijn dooie gemak naar de koffietafel, nam een kop koffie en drie stukken taart en ging die rustig zitten opeten. Daarna heeft hij zeker nog 5 stukken taart gegeten :-D Waarschijnlijk een zwerver ofzo, die er een sport van maakt om koffietafels en buffetten van de universiteit af te struinen voor eten. Niet slecht gezien, niemand weet immers goed wie er op zo'n koffietafel/buffet aanwezig mag zijn.
Nog even een sfeerfotootje, Suuz als zeer serieus jurylid bij de quiz over de Nederlanden.
Dinsdag was dus een drukke dag, maar wel een leuke dag, en dat kan van woensdag niet gezegd worden ! Op deze dag moest ik het mondelinge deel van het CNaVT-examen (Certificaat Nederlands als Vreemde Taal) afnemen. Dit is een examen dat uitgaat van de Nederlandse Taalunie (denk ik) waaraan de studenten vrijwillig deelnemen. Als ze slagen krijgen ze een certificaat. Er zijn drie niveaus: maatschappelijke vaardigheden, professionele vaardigheden en academische vaardigheden. Ik nam van de laatste twee groepen examen af.
Het ging over 25 studenten en het examen nam minstens 25 minuten per student in beslag, maar vaak werden dit 30 minuten. Reken maar uit :-). Het kwam erop neer dat ik van 9u 'smorgens tot kwart na 9 's avonds examens heb afgenomen, zonder pauze - uitgenomen een snelle sprint naar de kiosk voor nieuwe batterijen voor mijn dictafoon. Koffie is mijn nieuwe vriend !
Twee koffies in combinatie met een energiedrankje en weinig eten bleek echter een minder goed plan :-D. Na mijn laatste student moest ik mijn spullen nog opruimen, maar de portier kwam me aanmanen dat ik me moest haasten omdat de universiteit ging sluiten. Eigenlijk wel een goede zaak dat die mannen controleren welke sleutels nog niet terug ingeleverd zijn, anders zat ik waarschijnlijk opgesloten in de universiteit :-D.
Maar goed, caffeïne + haast = nervositeit en hyperactiviteit :-P Ik wist plots echt niet meer wat eerst doen en raakte even helemaal in paniek :-D Gelukkig moest ik niet al te veel meer doen ;-)
Behalve naar huis gaan dus, en uitgeput mijn bed in duiken om de volgende dag om 5u op te staan om de eerste trein naar Warszawa te nemen waar Jolinde en Stijn op me wachtten !
Opnieuw een erg leuk weekend dus: donderdag hebben we Warszawa verkend en de rest van het weekend hebben we in Lublin doorgebracht.
Jolinde en Stijn hebben ook meteen kennis mogen maken met 'wachten in Polen'. Eerst bleef onze trein een half uur stil staan in het eerste station. We arriveerden dus al met flink wat vertraging in Lublin. Eenmaal thuis aangekomen waren we behoorlijk moe, maar Jolinde en Stijn hadden geen matjes mee - die moesten we dus nog even gaan kopen. Geen probleem natuurlijk, want we hebben hier Tesco ! 24 op 24 en 7 dagen op 7 open.
Behalve wanneer ze hun kassa's sluiten blijkbaar *g*
We waren in Tesco rond 12u, en blijkbaar sluiten ze dan net alle gewone kassa's en openen ze de "zelfbedieningskassa's". En dat duurt blijkbaar een half uur. Eigenlijk gijzelen ze je dus een half uur in de winkel met al je aankopen :-D
Dit had best grappig kunnen zijn, ware het niet dat we zelfs te moe waren om op onze benen te blijven staan ... Ergernissssss :-D Vooral omdat het leek alsof de kassadames helemaal nergens mee bezig waren, behalve met bekijken hoe steeds meer mensen steeds slechtgezinder begonnen te worden :-D.
Maar eind goed al goed, uiteindelijk konden we onze matjes (en chips en bier ;-)) betalen en naar huis vertrekken.
De opstapeling van veel activiteiten en weinig rust begon na het weekend een beetje teveel te worden. Daarenboven zit ik met een hardnekkige tandvleesontsteking waardoor ik al sinds vorige week vrijdag voortdurend pijn heb (denk aan, opgezwollen klieren, mond bijna niet open krijgen, pijn bij kauwen en slikken, ...). Maar, het was nog niet gedaan !
Op dinsdagen heb ik sowieso altijd een hele drukke lesdag, les van 11-20u zonder pauze, maar vandaag kwam daar nog een keer een les Engels bij. Ik had Chris immers beloofd dat ik enkele lessen voor hem zou overnemen.
Vanochtend om 7u30 werd ik dus opgepikt en ik was pas thuis om 20u30. Again: coffee is my new best friend ;-).
Maar nu wordt het even iets rustiger ! Morgen heb ik helemaal nietsssssssss te doen (ok ok, ik moet twee lessen maken, maar shhht) en donderdag geef ik twee lessen. Terug een vervangingsles voor Chris (dus wel terug vroeg opstaan) en mijn eigen grammaticales in de late namiddag.
En daarna volgt een lang, rustig weekend zonder bezoek. Tijd voor dutjes !
Al zal ik me waarschijnlijk snel vervelen en wensen dat er terug bezoek was :-).
Maar ! Niet getreurd, dat bezoek zal niet lang op zich laten wachten. Tijdens de week van 29 mei maken Ilse en Joris een reisje naar Polen en daarbij komen ze ook langs Lublin. En de week erna, van 8 tot 11 juni komt Timo me een bezoekje brengen.
Hoera !
En nog meer hoera: ik weet quasi zeker wanneer ik terug zal komen naar Belgenland. Namelijk op *trommelgeroffel* 24 juni *start algemeen gejuich*
Jullie kunnen dus beginnen aftellen en afstreepkalenders maken ;-)
Nog 37 dagen jullie verre vriend,
Yours Faithfully
Suuz
donderdag 5 mei 2011
Kraków deel III
Ik heb nog een heel stuk van mijn Krakowiaanse avonturen niet verteld, dus bij deze ;-). Ik heb het deze weken echt druk druk druk, de vakantie is voorbij dus ik moet terug lessen voorbereiden en er komt een heleboel bezoek. Deze week komen Jonas en Jody (ik ga ze over een uur of twee oppikken aan het station) en volgende week komen Jolinde en Stijn. En tussendoor moet ik dus lessen zien voor te bereiden en testen verbeteren :-).
Daarenboven is het volgende week "week van het Nederlands" op KUL en moet ik blijkbaar ook een mondeling examen afnemen van een aantal studenten.
Dat examen is weer een goed voorbeeld van de fantastische communicatie op onze faculteit. Vorige week kreeg ik ineens een mailtje van Agnieszka, één van mijn collega's, waarin stond dat ik dat examen moest afnemen volgende week donderdag. Het is dan wel een standaardexamen, dus ik heb er op zich geen voorbereidingswerk aan, maar het zou toch leuk zijn zulke dingen op voorhand te weten. Ik kan immers helemaal niet donderdag, dan ga ik Jolinde en Stijn ophalen in Warszawa. Goed, woensdag dan, maar ook dat brengt mijn plannen in de war want ik wou woensdag al richting Warszawa vertrekken en nu weet ik niet zeker of ik mijn laatste trein haal. Beetje vervelend dus, maar niets aan te doen :-)
Maar goed, Kraków dus :-D
Op zaterdag wou ik de wijk Kazimierz in het daglicht verkennen. In deze wijk (meer precies eigenlijk in de aansluitende wijk over de Wisla, waar het Joodse getto was, maar ik ben de naam vergeten) bevond zich ook de fabriek van Oskar Schindler.
Iedereen heeft waarschijnlijk wel de film "Schindler's list" gezien, wel, dat verhaal speelde zich af in Kraków en in de gebouwen waar vroeger de fabriek was bevindt zich nu een museum over de bezetting van Kraków.
Deze wijk is verre van toeristisch te noemen. Het is nog steeds een grijze, industriële wijk en de weg naar het museum zou ik in het donker niet graag alleen nemen. Maar onderweg kwam ik wel dit prachtige monument tegen:
Achteraf hoorde ik dat mensen vaak meer dan een uur moeten aanschuiven om in het museum binnen te kunnen. Het is immers een museum met veel gangetjes en kleine ruimtes en uit veiligheidsoverwegingen is er een maximum aantal bezoekers. Ik had echter geluk (ik was er ook vrij vroeg, rond half 11) en hoefde helemaal niet aan te schuiven. Een ticketje kostte me 16 zl (4 euro) en dat was het zeker waard !
Het museum was eigenlijk niet te beschrijven. Het is één van de beste musea waar ik ooit geweest ben. Het geeft je een fantastisch beeld van hoe het leven tijdens de oorlog voor de inwoners van Kraków moet geweest zijn. Zowel voor de Joden als voor de niet-Joden. Het museum neemt je mee op een soort van reis door de tijd: de eerste zaal toont hoe Kraków in de jaren 30, voor de oorlog, was en daarna loop je van zaal tot zaal door de verschillende jaren van de oorlog heen. Verschillende dingen zijn nagebouwd (een station, een tram, een stukje concentratiekamp, de muren van het getto, ...) en verder zijn er ontelbare oude foto's en getuigenissen van overlevenden. Je kan uren rondlopen in het museum, ik heb er uiteindelijk 3,5 uur over gedaan, maar ik heb nog lang niet alles gezien en gelezen.
Enkele foto's:
Foto's van mensen gered door Oskar Schindler.
Vooroorlogs Kraków.
Station's wachtkamer
Typisch Pools tankje (tankette), totaal ongeschikt voor de situatie.
De bezetting van Polen door Duitsland en Rusland. Hoewel ik natuurlijk ooit wel geleerd heb dat Polen langs twee kanten werd aangevallen, heb ik me tot nu nooit gerealiseerd hoe 'smerig' dat was. Terwijl het kleine Poolse leger zijn uiterste best deed om de Duitse bezetter tegen te houden, werden ze in de rug aangevallen door de Russen. En Frankrijk en Engeland keken toe en kwamen pas veel te laat met hulp ..
Begin van de Duitse bezetting, allerlei "Anordnungen" die het leven van Joden en niet-Joden steeds meer beperkten.
Foto die toont hoe de baarden en krullen van de orthodoxe Joden werden afgesneden.
Muren van het Getto
In het thema van Oskar Schindler draaide de hele tentoonstelling om het dilemma "helpen of niet helpen". Help je je medemens met gevaar voor eigen leven, of kies je ervoor om je ogen te sluiten en je eigen veiligheid (en die van je familie) voorop te stellen?
Dit dilemma werd uitgebeeld in de laatste zaal van de tentoonstelling "the room of choices". Dit is een ronde kamer die volledig behangen is met uitspraken van overlevenden die te maken hebben met precies die 'keuze'. Ik moet eerlijk toegeven dat de combinatie van de indrukken van de tentoonstelling, de muziek en de kamer me deden huilen, behoorlijk indrukwekkend dus :-)
Ik kan iedereen die naar Kraków gaat alleen maar aanraden om naar dit museum te gaan ! Echt de moeite waard !.
Na 3,5 uur rondzwerven in het museum was ik behoorlijk moe en hongerig. Ik stak dus de Wisla over en ging op zoek naar een plaats om iets te eten in Kazimierz. Uiteindelijk ging ik binnen in een klein restaurantje dat duidelijk vooral bezocht werd door studenten, al waren er ook enkele toeristen. Je kon er typisch Poolse dingen eten aan ongelofelijk lage prijzen. Je bestelde je eten gewoon aan de toog en ging het ook zelf daar halen als het klaar was. Voor 12 zl (3 euro) had ik een groot bord pierogi en een flesje water, voor die prijs kook je zelf nog niet :-).
Daarna liep ik nog een beetje rond in Kazimierz, maar het was ondertussen beginnen onweren dus ik keerde al gauw naar de jeugdherberg terug.
In de jeugdherberg was het die avond "Polish shots tasting", en dat heb ik geweten ;-). Er werd een grote fles ijsgekoelde wodka bovengehaald en met een tiental hostelgasten dronken we een hoeveelheid shots die volgens mij niet meer gezond is ;-). We dronken 'mad dogs', een combinatie van wodka, frambozensiroop en een druppel tabasco, dangerously good ;-). Deze shot wordt trouwens ook wel eens een "Poolse vlag" genoemd, omdat je een rode en een witte laag hebt (= de Poolse vlag :-P).
Toen de wodka, en ook de fles Zubrowka van één van de gasten, op was, trokken we met z'n allen naar een club. Veel valt daar niet over te vertellen, maar het was gezellig ! Veel gedanst en plezier gemaakt :-)
De Indische jongen was overigens wel een beetje opdringerig, en op deze foto voelde ik me lichtelijk aangeraakt :-D Zoveel handen :-P
De volgende dag werd ik wakker met een klein katertje, en het weer had besloten om er samen met mij een luie dag van te maken, want het regende de hele voormiddag.
'S middags besloot ik dan toch even naar buiten te gaan om te kijken hoe de zaligmaking van JPII gevierd werd. Omwille van het weer waren er waarschijnlijk veel minder mensen dan verwacht, maar toch waren er nog behoorlijk wat mensen op de been om onder een paraplu op het marktplein de live-beelden op groot scherm te volgen. Daarna waren er ook nog optredens van koren die kerkelijke liederen zongen, op zich best sfeervol :-). Ook in veel café's was het gebeuren op groot scherm te volgen, een beetje zoals de voetbal bij ons ;-).
Nog enkele foto's van de foto-tentoonstelling op het marktplein (de volgende dag genomen, toen scheen de zon alweer ;-)).
Op maandag, mijn laatste halve dag in Kraków (mijn trein vertrok om 15u48) kuierde ik nog een beetje door de stad. Ik heb ook nog de tijd genomen om de raadshuistoren te bezoeken/beklimmen en dat is nog wel de moeite waard. Voor een paar zl mag je tot helemaal boven in de toren klimmen, vanwaar je een schitterend uitzicht over de stad hebt. Onderweg zijn er enkele kamers waar je oude foto's van de stad kan bekijken en op het bovenste verdiep kan je ook het mechanisme van de klok zien.
De trappen zijn wel een uitdaging, het zijn er behoorlijk veel en ze zijn hoog en niet altijd even makkelijk te beklimmen :-D. Vooral terug naar beneden gaan vond ik een hachelijke onderneming, niet echt iets voor mensen met hoogtevrees :-).
De treinrit naar huis was sjah, saai :-P Vijf uur op de trein zitten wordt echt wel vervelend na een tijdje. De eerste twee uur kon ik nog series kijken op mijn laptop, maar toen begaf de batterij het en de stopcontacten op de trein werkten niet (surprise ;-)).
Halverwege de reis begon de verwarming ineens te werken, waardoor het behoorlijk warm werd in de coupe, dus ik deed het raam open. Toen het donker begon te worden werd dat echter weer te koud, dus probeerde ik het raam terug dicht te doen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan :-D. Die ramen zijn best zwaar en je moet tijdens het naar boven duwen ook de klem op het raam dicht te houden naar beneden duwen. Toen mijn vinger klem kwam te zitten tussen die klep (aauw!) heb ik het maar opgegeven :-P
Dat was denk ik wel een beetje het hele relaas van mijn tripje naar Kraków. Ik kan in elk geval besluiten dat het een hele mooie interessante stad is, en ik wil zeker nog een keertje terugkeren.
Nu is het bijna tijd om naar het station te vertrekken om Jonas en Jody op te halen. Spannend ! Mijn eerste bezoekers in Lublin ;-)
Daarenboven is het volgende week "week van het Nederlands" op KUL en moet ik blijkbaar ook een mondeling examen afnemen van een aantal studenten.
Dat examen is weer een goed voorbeeld van de fantastische communicatie op onze faculteit. Vorige week kreeg ik ineens een mailtje van Agnieszka, één van mijn collega's, waarin stond dat ik dat examen moest afnemen volgende week donderdag. Het is dan wel een standaardexamen, dus ik heb er op zich geen voorbereidingswerk aan, maar het zou toch leuk zijn zulke dingen op voorhand te weten. Ik kan immers helemaal niet donderdag, dan ga ik Jolinde en Stijn ophalen in Warszawa. Goed, woensdag dan, maar ook dat brengt mijn plannen in de war want ik wou woensdag al richting Warszawa vertrekken en nu weet ik niet zeker of ik mijn laatste trein haal. Beetje vervelend dus, maar niets aan te doen :-)
Maar goed, Kraków dus :-D
Op zaterdag wou ik de wijk Kazimierz in het daglicht verkennen. In deze wijk (meer precies eigenlijk in de aansluitende wijk over de Wisla, waar het Joodse getto was, maar ik ben de naam vergeten) bevond zich ook de fabriek van Oskar Schindler.
Iedereen heeft waarschijnlijk wel de film "Schindler's list" gezien, wel, dat verhaal speelde zich af in Kraków en in de gebouwen waar vroeger de fabriek was bevindt zich nu een museum over de bezetting van Kraków.
Deze wijk is verre van toeristisch te noemen. Het is nog steeds een grijze, industriële wijk en de weg naar het museum zou ik in het donker niet graag alleen nemen. Maar onderweg kwam ik wel dit prachtige monument tegen:
Achteraf hoorde ik dat mensen vaak meer dan een uur moeten aanschuiven om in het museum binnen te kunnen. Het is immers een museum met veel gangetjes en kleine ruimtes en uit veiligheidsoverwegingen is er een maximum aantal bezoekers. Ik had echter geluk (ik was er ook vrij vroeg, rond half 11) en hoefde helemaal niet aan te schuiven. Een ticketje kostte me 16 zl (4 euro) en dat was het zeker waard !
Het museum was eigenlijk niet te beschrijven. Het is één van de beste musea waar ik ooit geweest ben. Het geeft je een fantastisch beeld van hoe het leven tijdens de oorlog voor de inwoners van Kraków moet geweest zijn. Zowel voor de Joden als voor de niet-Joden. Het museum neemt je mee op een soort van reis door de tijd: de eerste zaal toont hoe Kraków in de jaren 30, voor de oorlog, was en daarna loop je van zaal tot zaal door de verschillende jaren van de oorlog heen. Verschillende dingen zijn nagebouwd (een station, een tram, een stukje concentratiekamp, de muren van het getto, ...) en verder zijn er ontelbare oude foto's en getuigenissen van overlevenden. Je kan uren rondlopen in het museum, ik heb er uiteindelijk 3,5 uur over gedaan, maar ik heb nog lang niet alles gezien en gelezen.
Enkele foto's:
Foto's van mensen gered door Oskar Schindler.
Station's wachtkamer
Typisch Pools tankje (tankette), totaal ongeschikt voor de situatie.
De bezetting van Polen door Duitsland en Rusland. Hoewel ik natuurlijk ooit wel geleerd heb dat Polen langs twee kanten werd aangevallen, heb ik me tot nu nooit gerealiseerd hoe 'smerig' dat was. Terwijl het kleine Poolse leger zijn uiterste best deed om de Duitse bezetter tegen te houden, werden ze in de rug aangevallen door de Russen. En Frankrijk en Engeland keken toe en kwamen pas veel te laat met hulp ..
Begin van de Duitse bezetting, allerlei "Anordnungen" die het leven van Joden en niet-Joden steeds meer beperkten.
Muren van het Getto
In het thema van Oskar Schindler draaide de hele tentoonstelling om het dilemma "helpen of niet helpen". Help je je medemens met gevaar voor eigen leven, of kies je ervoor om je ogen te sluiten en je eigen veiligheid (en die van je familie) voorop te stellen?
Dit dilemma werd uitgebeeld in de laatste zaal van de tentoonstelling "the room of choices". Dit is een ronde kamer die volledig behangen is met uitspraken van overlevenden die te maken hebben met precies die 'keuze'. Ik moet eerlijk toegeven dat de combinatie van de indrukken van de tentoonstelling, de muziek en de kamer me deden huilen, behoorlijk indrukwekkend dus :-)
Ik kan iedereen die naar Kraków gaat alleen maar aanraden om naar dit museum te gaan ! Echt de moeite waard !.
Na 3,5 uur rondzwerven in het museum was ik behoorlijk moe en hongerig. Ik stak dus de Wisla over en ging op zoek naar een plaats om iets te eten in Kazimierz. Uiteindelijk ging ik binnen in een klein restaurantje dat duidelijk vooral bezocht werd door studenten, al waren er ook enkele toeristen. Je kon er typisch Poolse dingen eten aan ongelofelijk lage prijzen. Je bestelde je eten gewoon aan de toog en ging het ook zelf daar halen als het klaar was. Voor 12 zl (3 euro) had ik een groot bord pierogi en een flesje water, voor die prijs kook je zelf nog niet :-).
Daarna liep ik nog een beetje rond in Kazimierz, maar het was ondertussen beginnen onweren dus ik keerde al gauw naar de jeugdherberg terug.
In de jeugdherberg was het die avond "Polish shots tasting", en dat heb ik geweten ;-). Er werd een grote fles ijsgekoelde wodka bovengehaald en met een tiental hostelgasten dronken we een hoeveelheid shots die volgens mij niet meer gezond is ;-). We dronken 'mad dogs', een combinatie van wodka, frambozensiroop en een druppel tabasco, dangerously good ;-). Deze shot wordt trouwens ook wel eens een "Poolse vlag" genoemd, omdat je een rode en een witte laag hebt (= de Poolse vlag :-P).
Toen de wodka, en ook de fles Zubrowka van één van de gasten, op was, trokken we met z'n allen naar een club. Veel valt daar niet over te vertellen, maar het was gezellig ! Veel gedanst en plezier gemaakt :-)
De volgende dag werd ik wakker met een klein katertje, en het weer had besloten om er samen met mij een luie dag van te maken, want het regende de hele voormiddag.
'S middags besloot ik dan toch even naar buiten te gaan om te kijken hoe de zaligmaking van JPII gevierd werd. Omwille van het weer waren er waarschijnlijk veel minder mensen dan verwacht, maar toch waren er nog behoorlijk wat mensen op de been om onder een paraplu op het marktplein de live-beelden op groot scherm te volgen. Daarna waren er ook nog optredens van koren die kerkelijke liederen zongen, op zich best sfeervol :-). Ook in veel café's was het gebeuren op groot scherm te volgen, een beetje zoals de voetbal bij ons ;-).
Nog enkele foto's van de foto-tentoonstelling op het marktplein (de volgende dag genomen, toen scheen de zon alweer ;-)).
Op maandag, mijn laatste halve dag in Kraków (mijn trein vertrok om 15u48) kuierde ik nog een beetje door de stad. Ik heb ook nog de tijd genomen om de raadshuistoren te bezoeken/beklimmen en dat is nog wel de moeite waard. Voor een paar zl mag je tot helemaal boven in de toren klimmen, vanwaar je een schitterend uitzicht over de stad hebt. Onderweg zijn er enkele kamers waar je oude foto's van de stad kan bekijken en op het bovenste verdiep kan je ook het mechanisme van de klok zien.
De trappen zijn wel een uitdaging, het zijn er behoorlijk veel en ze zijn hoog en niet altijd even makkelijk te beklimmen :-D. Vooral terug naar beneden gaan vond ik een hachelijke onderneming, niet echt iets voor mensen met hoogtevrees :-).
De treinrit naar huis was sjah, saai :-P Vijf uur op de trein zitten wordt echt wel vervelend na een tijdje. De eerste twee uur kon ik nog series kijken op mijn laptop, maar toen begaf de batterij het en de stopcontacten op de trein werkten niet (surprise ;-)).
Halverwege de reis begon de verwarming ineens te werken, waardoor het behoorlijk warm werd in de coupe, dus ik deed het raam open. Toen het donker begon te worden werd dat echter weer te koud, dus probeerde ik het raam terug dicht te doen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan :-D. Die ramen zijn best zwaar en je moet tijdens het naar boven duwen ook de klem op het raam dicht te houden naar beneden duwen. Toen mijn vinger klem kwam te zitten tussen die klep (aauw!) heb ik het maar opgegeven :-P
Dat was denk ik wel een beetje het hele relaas van mijn tripje naar Kraków. Ik kan in elk geval besluiten dat het een hele mooie interessante stad is, en ik wil zeker nog een keertje terugkeren.
Nu is het bijna tijd om naar het station te vertrekken om Jonas en Jody op te halen. Spannend ! Mijn eerste bezoekers in Lublin ;-)
Abonneren op:
Reacties (Atom)