Kraków deel III

Ik heb nog een heel stuk van mijn Krakowiaanse avonturen niet verteld, dus bij deze ;-). Ik heb het deze weken echt druk druk druk, de vakantie is voorbij dus ik moet terug lessen voorbereiden en er komt een heleboel bezoek. Deze week komen Jonas en Jody (ik ga ze over een uur of twee oppikken aan het station) en volgende week komen Jolinde en Stijn. En tussendoor moet ik dus lessen zien voor te bereiden en testen  verbeteren :-).
Daarenboven is het volgende week "week van het Nederlands" op KUL en moet ik blijkbaar ook een mondeling examen afnemen van een aantal studenten.
Dat examen is weer een goed voorbeeld van de fantastische communicatie op onze faculteit. Vorige week kreeg ik ineens een mailtje van Agnieszka, één van mijn collega's, waarin stond dat ik dat examen moest afnemen volgende week donderdag. Het is dan wel een standaardexamen, dus ik heb er op zich geen voorbereidingswerk aan, maar het zou toch leuk zijn zulke dingen op voorhand te weten. Ik kan immers helemaal niet donderdag, dan ga ik Jolinde en Stijn ophalen in Warszawa. Goed, woensdag dan, maar ook dat brengt mijn plannen in de war want ik wou woensdag al richting Warszawa vertrekken en nu weet ik niet zeker of ik mijn laatste trein haal. Beetje vervelend dus, maar niets aan te doen :-)

Maar goed, Kraków dus :-D

Op zaterdag wou ik de wijk Kazimierz in het daglicht verkennen. In deze wijk (meer precies eigenlijk in de aansluitende wijk over de Wisla, waar het Joodse getto was, maar ik ben de naam vergeten) bevond zich ook de fabriek van Oskar Schindler.
Iedereen heeft waarschijnlijk wel de film "Schindler's list" gezien, wel, dat verhaal speelde zich af in Kraków en in de gebouwen waar vroeger de fabriek was bevindt zich nu een museum over de bezetting van Kraków.

Deze wijk is verre van toeristisch te noemen. Het is nog steeds een grijze, industriële wijk en de weg naar het museum zou ik in het donker niet graag alleen nemen. Maar onderweg kwam ik wel dit prachtige monument tegen:

Achteraf hoorde ik dat mensen vaak meer dan een uur moeten aanschuiven om in het museum binnen te kunnen. Het is immers een museum met veel gangetjes en kleine ruimtes en uit veiligheidsoverwegingen is er een maximum aantal bezoekers. Ik had echter geluk (ik was er ook vrij vroeg, rond half 11) en hoefde helemaal niet aan te schuiven. Een ticketje kostte me 16 zl (4 euro) en dat was het zeker waard !
Het museum was eigenlijk niet te beschrijven. Het is één van de beste musea waar ik ooit geweest ben. Het geeft je een fantastisch beeld van hoe het leven tijdens de oorlog voor de inwoners van Kraków moet geweest zijn. Zowel voor de Joden als voor de niet-Joden. Het museum neemt je mee op een soort van reis door de tijd: de eerste zaal toont hoe Kraków in de jaren 30, voor de oorlog, was en daarna loop je van zaal tot zaal door de verschillende jaren van de oorlog heen. Verschillende dingen zijn nagebouwd (een station, een tram, een stukje concentratiekamp, de muren van het getto, ...) en verder zijn er ontelbare oude foto's en getuigenissen van overlevenden. Je kan uren rondlopen in het museum, ik heb er uiteindelijk 3,5 uur over gedaan, maar ik heb nog lang niet alles gezien en gelezen.

Enkele foto's:

Foto's van mensen gered door Oskar Schindler.

 Vooroorlogs Kraków.

Station's wachtkamer

Typisch Pools tankje (tankette), totaal ongeschikt voor de situatie.

De bezetting van Polen door Duitsland en Rusland. Hoewel ik natuurlijk ooit wel geleerd heb dat Polen langs twee kanten werd aangevallen, heb ik me tot nu nooit gerealiseerd hoe 'smerig' dat was. Terwijl het kleine Poolse leger zijn uiterste best deed om de Duitse bezetter tegen te houden, werden ze in de rug aangevallen door de Russen. En Frankrijk en Engeland keken toe en kwamen pas veel te laat met hulp ..

Begin van de Duitse bezetting, allerlei "Anordnungen" die het leven van Joden en niet-Joden steeds meer beperkten.

  Foto die toont hoe de baarden en krullen van de orthodoxe Joden werden afgesneden.

 

Muren van het Getto

In het thema van Oskar Schindler draaide de hele tentoonstelling om het dilemma "helpen of niet helpen". Help je je medemens met gevaar voor eigen leven, of kies je ervoor om je ogen te sluiten en je eigen veiligheid (en die van je familie) voorop te stellen?
Dit dilemma werd uitgebeeld in de laatste zaal van de tentoonstelling "the room of choices". Dit is een ronde kamer die volledig behangen is met uitspraken van overlevenden die te maken hebben met precies die 'keuze'. Ik moet eerlijk toegeven dat de combinatie van de indrukken van de tentoonstelling, de muziek en de kamer me deden huilen, behoorlijk indrukwekkend dus :-)

Ik kan iedereen die naar Kraków gaat alleen maar aanraden om naar dit museum te gaan ! Echt de moeite waard !.

Na 3,5 uur rondzwerven in het museum was ik behoorlijk moe en hongerig. Ik stak dus de Wisla over en ging op zoek naar een plaats om iets te eten in Kazimierz. Uiteindelijk ging ik binnen in een klein restaurantje dat duidelijk vooral bezocht werd door studenten, al waren er ook enkele toeristen. Je kon er typisch Poolse dingen eten aan ongelofelijk lage prijzen. Je bestelde je eten gewoon aan de toog en ging het ook zelf daar halen als het klaar was. Voor 12 zl  (3 euro) had ik een groot bord pierogi en een flesje water, voor die prijs kook je zelf nog niet :-).
Daarna liep ik nog een beetje rond in Kazimierz, maar het was ondertussen beginnen onweren dus ik keerde al gauw naar de jeugdherberg terug.

In de jeugdherberg was het die avond "Polish shots tasting", en dat heb ik geweten ;-). Er werd een grote fles ijsgekoelde wodka bovengehaald en met een tiental hostelgasten dronken we een hoeveelheid shots die volgens mij niet meer gezond is ;-). We dronken 'mad dogs', een combinatie van wodka, frambozensiroop en een druppel tabasco, dangerously good ;-). Deze shot wordt trouwens ook wel eens een "Poolse vlag" genoemd, omdat je een rode en een witte laag hebt (= de Poolse vlag :-P).

Toen de wodka, en ook de fles Zubrowka van één van de gasten, op was, trokken we met z'n allen naar een club. Veel valt daar niet over te vertellen, maar het was gezellig ! Veel gedanst en plezier gemaakt :-)

De Indische jongen was overigens wel een beetje opdringerig, en op deze foto voelde ik me lichtelijk aangeraakt :-D Zoveel handen :-P

De volgende dag werd ik wakker met een klein katertje, en het weer had besloten om er samen met mij een luie dag van te maken, want het regende de hele voormiddag.
'S middags besloot ik dan toch even naar buiten te gaan om te kijken hoe de zaligmaking van JPII gevierd werd. Omwille van het weer waren er waarschijnlijk veel minder mensen dan verwacht, maar toch waren er nog behoorlijk wat mensen op de been om onder een paraplu op het marktplein de live-beelden op groot scherm te volgen. Daarna waren er ook nog optredens van koren die kerkelijke liederen zongen, op zich best sfeervol :-). Ook in veel café's was het gebeuren op groot scherm te volgen, een beetje zoals de voetbal bij ons ;-).

Nog enkele foto's van de foto-tentoonstelling op het marktplein (de volgende dag genomen, toen scheen de zon alweer ;-)).

Op maandag, mijn laatste halve dag in Kraków (mijn trein vertrok om 15u48) kuierde ik nog een beetje door de stad. Ik heb ook nog de tijd genomen om de raadshuistoren te bezoeken/beklimmen en dat is nog wel de moeite waard. Voor een paar zl mag je tot helemaal boven in de toren klimmen, vanwaar je een schitterend uitzicht over de stad hebt. Onderweg zijn er enkele kamers waar je oude foto's van de stad kan bekijken en op het bovenste verdiep kan je ook het mechanisme van de klok zien.
De trappen zijn wel een uitdaging, het zijn er behoorlijk veel en ze zijn hoog en niet altijd even makkelijk te beklimmen :-D. Vooral terug naar beneden gaan vond ik een hachelijke onderneming, niet echt iets voor mensen met hoogtevrees :-).

De treinrit naar huis was sjah, saai :-P Vijf uur op de trein zitten wordt echt wel vervelend na een tijdje. De eerste twee uur kon ik nog series kijken op mijn laptop, maar toen begaf de batterij het en de stopcontacten op de trein werkten niet (surprise ;-)).
Halverwege de reis begon de verwarming ineens te werken, waardoor het behoorlijk warm werd in de coupe, dus ik deed het raam open. Toen het donker begon te worden werd dat echter weer te koud, dus probeerde ik het raam terug dicht te doen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan :-D. Die ramen zijn best zwaar en je moet tijdens het naar boven duwen ook de klem op het raam dicht te houden naar beneden duwen. Toen mijn vinger klem kwam te zitten tussen die klep (aauw!) heb ik het maar opgegeven :-P

Dat was denk ik wel een beetje het hele relaas van mijn tripje naar Kraków. Ik kan in elk geval besluiten dat het een hele mooie interessante stad is, en ik wil zeker nog een keertje terugkeren.
Nu is het bijna tijd om naar het station te vertrekken om Jonas en Jody op te halen. Spannend ! Mijn eerste bezoekers in Lublin ;-)