Nog een (waarschijnlijk) laatste blogje van mijn hand uit Polen ! Over vier dagen ga ik immers terug naar mijn geliefde Belgenlandje. Ik ben nu echt wel de dagen aan het aftellen, ik heb er al zin in !
Hier is het volop examenperiode. Zaterdag hadden de eerstejaartjes grammatica en schrijven examen van mij, en woensdag is het mondelinge examen.
Nu ben ik dus volop aan het verbeteren, en eerlijk gezegd ben ik niet zo tevreden :-(. Normaalgezien moet men hier 60% (3/5) halen om te slagen, maar als ik dat toepas slaagt slechts de helft van mijn studenten voor grammatica. Maar zelfs als ik ons systeem (50%) buizen er nog 6 van de 25 :s Ik vind dat behoorlijk veel en dan begin ik me toch af te vragen of ik iets verkeerd gedaan heb. De oefeningen op het examen waren nochtans gelijkaardig aan die op de testen en ze wisten ook heel goed welke onderwerpen ze moesten kennen. Maar misschien was alles samen toch een beetje teveel gevraagd, ik weet het niet.
Ik voel me ook zo schuldig als ik eigenhandig beslis dat die mensen een herexamen krijgen :-D
Wat trouwens heel grappig is, is de traditie van de studenten hier om zich netjes op te kleden voor een examen. En netjes betekent: zwart en wit. Nu doen wij dat ook wel voor een mondeling examen, maar hier doet men dat dus voor elk examen. De KUL ziet er een beetje uit alsof er een troep pinguïns geland is.. En ondanks de warmte kwamen de jongens zaterdag in pak naar het schriftelijke examen, alsof dat hun betere punten zal opleveren :-P.
Mijn laatste dagen hier bestaan dus eigenlijk grotendeels uit examens afnemen, examens verbeteren en inpakken / appartement opruimen. Gisteren nog wel even iets gaan drinken met een aantal mensen die ik hier leren kennen heb, maar verder is het hier dus niet echt boeiend meer ;-) Tijd voor feestjes in België dus !
Verder heb ik eigenlijk niets interessants meer te vertellen, ik moet tenslotte ook nog een paar verhalen sparen om in België te vertellen ;-)
Tot binnenkort !
Jullie favoriete Poolreizigster
zondag 19 juni 2011
zondag 5 juni 2011
Aardbeien en zomerweer
Tijd voor nog wat nieuws van jullie hiejete brok uit Lublin !
Redelijk letterlijk een hete brok, want sinds mijn vorige blog is het hier nog niet afgekoeld, in tegendeel. Al een dikke twee weken schommelt de temperatuur hier rond de 30 graden (behalve natuurlijk op de dag van de BBQ waar ik vorige week over vertelde, toen onweerde het de hele avond/nacht).
Langs de ene kant heel fijn, stralend blauwe luchten, terrasjes, ... maar langs de andere kant vind ik het wel erg warm af en toe. Tegen de namiddag wordt het lesgeven een hel, de zon heeft dan de hele dag binnengeschenen in de aula's en die veranderen dan in rasechte sauna's. Vorige week ben ik een uurtje vroeger moeten stoppen omdat ik niet meer uit mijn woorden raakte door de hitte :-D.
Daarenboven vind ik de hitte kledinggewijs heel moeilijk. Ik heb hier heel weinig zomerkleren, en er is weinig dat echt comfortabel en fris genoeg is met zo'n temperaturen (denk: bikini, shortjes, zomerjurkjes, ...). Maar ik kan moeilijk gaan lesgeven in een shortje en ik heb geen eindeloze verzameling zomerjurkjes. Wat een luxeproblemen, nu moet ik wel gaan shoppen ;-).
Goed, wat kan ik jullie nog vertellen...
Ik vermelde vorige keer al iets over het goedkope rode fruit. Wel, dat is nu echt overdreven :-D. Een kilo aardbeien of kersen kost je nu op de markt ongeveer 5 zl (1,25 euro) en de prijzen zakken nog steeds. Ik ben benieuwd wat het dit weekend zal zijn :-).
Overal langs de straat zie je mensen zitten met manden vol aardbeien en kersen om te verkopen, en overal op straat zie je ook mensen aardbeien eten.
Vorige week had ik alweer bezoek (zo eenzaam als m'n eerste maanden hier waren, zo veel gezelschap heb ik nu ;-)). Ilse en Joris hadden besloten om een reisje naar Polen te maken en natuurlijk kon een bezoek aan Lublin (en mij ;-)) dan niet ontbreken.
Het was schitterend terrasjesweer, en veel andere dingen dan op terras zitten hebben we dan ook niet gedaan :-D. Ik heb zelfs een les gemist omdat ik op het terras zat :-P
Nuja, niet opzettelijk ! Normaalgezien heb ik op dinsdag altijd een volledige dag les, van 11u tot 20u zonder pauze. Ik let dus niet echt op de begin- en einduren van de lessen en ga gewoon van de ene les naar de andere.
Vorige week dinsdag viel mijn tweede conversatieklas echter weg (het internet werkte niet en ze moesten een opdracht op de computer doen.). Ik stuurde dus een berichtje naar Ilse en Joris met de vraag waar zij op dat moment waren en ging hen gezelschap houden met het idee in m'n hoofd dat ik om 10 voor 5 weer op de universiteit moest zijn.
Naar mijn idee waren we tien minuutjes te laat toen we aan het lokaal aankwamen, en ik was dus erg verbaasd dat mijn studenten er niet meer waren. Tot ik (pas na 5 minuten) besefte dat ik geen 10 minuten, maar een uur en tien minuten te laat was :-D.
Die avond zijn we gaan eten in één van de duurste restaurants van Lublin. Naar onze maatstaven was het nog steeds goed betaalbaar, maar als je denkt dat een gemiddeld hoofdgerecht hier ongeveer 25 zl kost dan was de 95 zl voor Ilse's T-bone steak wel heel veel ! En er stond een fles wijn op de kaart van 5000 zl, dat is zelfs naar Belgische standaarden ontzettend duur.
Wij opteerden voor een iets bescheidenere fles van 130 zl :-P.
Op woensdag vroeg Chris om te gaan minigolfen. Er is in Lublin een nieuw fitnesscentrum geopend en zij hebben ook een spiksplinternieuwe minigolf. Een vriendin van Chris werkt daar en had hem erover verteld, en hij was al een paar weken aan het zeggen dat we de minigolf echt moesten uitproberen !
Zo gezegd zo gedaan, op woensdag trokken we (jammer genoeg zonder Ilse, die was ziek) naar de minigolf. Nou, mini was zeker geen verkeerd prefix ! Ik heb nog nooit zo'n kleine minigolf gezien :-D Hele kleine holes, allemaal heel dicht bij elkaar op een klein heuveltje. Daarenboven lag het heuveltje aan de rand van de parking, waardoor je makkelijk een auto kon raken als je te hard op het balletje mepte. En de parking ging ook bergaf, dus dan kon je ook nog een keer achter je balletje aanlopen (nee, dat heb ik geen vijf keer moeten doen ;-)).
Eerst eens goed gelachen dus, maar toch besloten om de minigolf eens uit te proberen. En het was eigenlijk echt wel leuk ! Jaren geleden dat ik minigolf had gespeeld, maar ik heb goed gelachen :-D.
Dit weekend staat dan weer volop in het teken van de voorbereidingen voor mijn laatste weken hier. Gisteren heb ik mijn hele appartement van boven tot onder schoongemaakt, dan heb ik over twee weken hopelijk minder werk. Help me trouwens onthouden dat ik later nooit een douchecabine koop ! Zo'n ding is onmogelijk goed schoon te krijgen, overal zijn hoekjes en kantjes waar je bijna niet aan kan en waar vieze vuilrestjes tussen kruipen. Ik heb een uur in mijn douche gezeten, vuil weg krabben met een saté-prikker :-P
Vandaag heb ik de eerste voorbereidingen voor de examens gedaan. Op maandag 13 juni geef ik mijn eerste examen: bedrijfscommunicatie. Dat examen (mondeling) is nu grotendeels voorbereid. Verder ook nog wat administratie op orde gebracht.
Gisterenavond was het in Lublin '"nacht van de cultuur". Nietsvermoedend ging ik met Laura en een vriendin van haar iets drinken om plots te merken dat het hele stadscentrum zwart zag van de mensen. Om onder de Kraków-poort te kunnen moest je werkelijk aanschuiven :-P
Dat was het weer zo'n beetje :-) Volgende week komt Timo op bezoek, dus die week zal sowieso voorbij vliegen en daarna beginnen mijn examens en moet ik langzamerhad afscheid beginnen nemen van alles hier.
Nog 18 dagen en ik ben weer thuis jongens en meisjes ! Geniet van mijn afwezigheid zolang het nog kan ;-)
Redelijk letterlijk een hete brok, want sinds mijn vorige blog is het hier nog niet afgekoeld, in tegendeel. Al een dikke twee weken schommelt de temperatuur hier rond de 30 graden (behalve natuurlijk op de dag van de BBQ waar ik vorige week over vertelde, toen onweerde het de hele avond/nacht).
Langs de ene kant heel fijn, stralend blauwe luchten, terrasjes, ... maar langs de andere kant vind ik het wel erg warm af en toe. Tegen de namiddag wordt het lesgeven een hel, de zon heeft dan de hele dag binnengeschenen in de aula's en die veranderen dan in rasechte sauna's. Vorige week ben ik een uurtje vroeger moeten stoppen omdat ik niet meer uit mijn woorden raakte door de hitte :-D.
Daarenboven vind ik de hitte kledinggewijs heel moeilijk. Ik heb hier heel weinig zomerkleren, en er is weinig dat echt comfortabel en fris genoeg is met zo'n temperaturen (denk: bikini, shortjes, zomerjurkjes, ...). Maar ik kan moeilijk gaan lesgeven in een shortje en ik heb geen eindeloze verzameling zomerjurkjes. Wat een luxeproblemen, nu moet ik wel gaan shoppen ;-).
Goed, wat kan ik jullie nog vertellen...
Ik vermelde vorige keer al iets over het goedkope rode fruit. Wel, dat is nu echt overdreven :-D. Een kilo aardbeien of kersen kost je nu op de markt ongeveer 5 zl (1,25 euro) en de prijzen zakken nog steeds. Ik ben benieuwd wat het dit weekend zal zijn :-).
Overal langs de straat zie je mensen zitten met manden vol aardbeien en kersen om te verkopen, en overal op straat zie je ook mensen aardbeien eten.
Vorige week had ik alweer bezoek (zo eenzaam als m'n eerste maanden hier waren, zo veel gezelschap heb ik nu ;-)). Ilse en Joris hadden besloten om een reisje naar Polen te maken en natuurlijk kon een bezoek aan Lublin (en mij ;-)) dan niet ontbreken.
Het was schitterend terrasjesweer, en veel andere dingen dan op terras zitten hebben we dan ook niet gedaan :-D. Ik heb zelfs een les gemist omdat ik op het terras zat :-P
Nuja, niet opzettelijk ! Normaalgezien heb ik op dinsdag altijd een volledige dag les, van 11u tot 20u zonder pauze. Ik let dus niet echt op de begin- en einduren van de lessen en ga gewoon van de ene les naar de andere.
Vorige week dinsdag viel mijn tweede conversatieklas echter weg (het internet werkte niet en ze moesten een opdracht op de computer doen.). Ik stuurde dus een berichtje naar Ilse en Joris met de vraag waar zij op dat moment waren en ging hen gezelschap houden met het idee in m'n hoofd dat ik om 10 voor 5 weer op de universiteit moest zijn.
Naar mijn idee waren we tien minuutjes te laat toen we aan het lokaal aankwamen, en ik was dus erg verbaasd dat mijn studenten er niet meer waren. Tot ik (pas na 5 minuten) besefte dat ik geen 10 minuten, maar een uur en tien minuten te laat was :-D.
Die avond zijn we gaan eten in één van de duurste restaurants van Lublin. Naar onze maatstaven was het nog steeds goed betaalbaar, maar als je denkt dat een gemiddeld hoofdgerecht hier ongeveer 25 zl kost dan was de 95 zl voor Ilse's T-bone steak wel heel veel ! En er stond een fles wijn op de kaart van 5000 zl, dat is zelfs naar Belgische standaarden ontzettend duur.
Wij opteerden voor een iets bescheidenere fles van 130 zl :-P.
Op woensdag vroeg Chris om te gaan minigolfen. Er is in Lublin een nieuw fitnesscentrum geopend en zij hebben ook een spiksplinternieuwe minigolf. Een vriendin van Chris werkt daar en had hem erover verteld, en hij was al een paar weken aan het zeggen dat we de minigolf echt moesten uitproberen !
Zo gezegd zo gedaan, op woensdag trokken we (jammer genoeg zonder Ilse, die was ziek) naar de minigolf. Nou, mini was zeker geen verkeerd prefix ! Ik heb nog nooit zo'n kleine minigolf gezien :-D Hele kleine holes, allemaal heel dicht bij elkaar op een klein heuveltje. Daarenboven lag het heuveltje aan de rand van de parking, waardoor je makkelijk een auto kon raken als je te hard op het balletje mepte. En de parking ging ook bergaf, dus dan kon je ook nog een keer achter je balletje aanlopen (nee, dat heb ik geen vijf keer moeten doen ;-)).
Eerst eens goed gelachen dus, maar toch besloten om de minigolf eens uit te proberen. En het was eigenlijk echt wel leuk ! Jaren geleden dat ik minigolf had gespeeld, maar ik heb goed gelachen :-D.
Dit weekend staat dan weer volop in het teken van de voorbereidingen voor mijn laatste weken hier. Gisteren heb ik mijn hele appartement van boven tot onder schoongemaakt, dan heb ik over twee weken hopelijk minder werk. Help me trouwens onthouden dat ik later nooit een douchecabine koop ! Zo'n ding is onmogelijk goed schoon te krijgen, overal zijn hoekjes en kantjes waar je bijna niet aan kan en waar vieze vuilrestjes tussen kruipen. Ik heb een uur in mijn douche gezeten, vuil weg krabben met een saté-prikker :-P
Vandaag heb ik de eerste voorbereidingen voor de examens gedaan. Op maandag 13 juni geef ik mijn eerste examen: bedrijfscommunicatie. Dat examen (mondeling) is nu grotendeels voorbereid. Verder ook nog wat administratie op orde gebracht.
Gisterenavond was het in Lublin '"nacht van de cultuur". Nietsvermoedend ging ik met Laura en een vriendin van haar iets drinken om plots te merken dat het hele stadscentrum zwart zag van de mensen. Om onder de Kraków-poort te kunnen moest je werkelijk aanschuiven :-P
Dat was het weer zo'n beetje :-) Volgende week komt Timo op bezoek, dus die week zal sowieso voorbij vliegen en daarna beginnen mijn examens en moet ik langzamerhad afscheid beginnen nemen van alles hier.
Nog 18 dagen en ik ben weer thuis jongens en meisjes ! Geniet van mijn afwezigheid zolang het nog kan ;-)
dinsdag 24 mei 2011
Warm weer in Polen
Even tussendoor een kort blogberichtje :-) Welja, ik denk dat het kort wordt, want jullie kennen me ondertussen: ik typ altijd hele boeken ;-).
Het leven is hier eindelijk weer een beetje in zijn rustige plooien gevallen. Sinds 20 april (het begin van de vakantie), is het hier behoorlijk hectisch geweest. Dat was daarom nog niet negatief hoor, het was vooral druk door een opeenvolging van leuke dingen (pasen, Kraków, bezoek, ...), maar even een beetje rust en ritme is ook niet mis.
En nu het eindelijk weer rustig is, begin ik te beseffen hoe weinig tijd er nog over is ! Over een maand ben ik alweer in mijn favoriete Belgenlandje. Langs de ene kant kijk ik daar enorm naar uit, maar langs de andere kant... het avontuur zal dan wel echt voorbij zijn. Geen studenten meer, geen Polen om te verkennen, geen supergoedkoop rood fruit, ...
De examens lijken ook plots enorm dicht bij te zijn. Of liever, ze lijken niet alleen erg dichtbij, ze zijn ook behoorlijk dichtbij. Op 13 juni heb ik al een examen voor bedrijfscommunicatie. Best ontluisterend hoor, eens aan de andere kant van de examenstress staan. Want ook ik stress nu al behoorlijk over de examens. Eerst is er het probleem van de datum. Veel studenten hier studeren namelijk aan verschillende faculteiten, en hebben dus vaak al een examen op de dag die jij ideaal vindt. Veeeel gepuzzel dus...
Dan moet je het examen nog opstellen, of meerdere examens als er studenten noodgedwongen op een andere dag examen moeten afleggen. En dan tijd vinden om al die examens te verbeteren... Pff, soms wil ik ze gewoon allemaal een 4 geven, minder werk voor mij :-P
Ander nieuws: het is zomer in Polen !
Tot vorige week hadden we hier nogal kwakkelend weer. Over het algemeen redelijk, maar niet echt warm (op een uitzonderlijk dagje na) en af en toe regen. Maar woensdag besloten de Poolse weergoden blijkbaar dat het tijd was voor iets anders: en overdrijven kunnen ze !
Dit weekend was het echt stikheet, te warm om lekker in het zonnetje te zitten. Gisteren en vandaag was het iets beter omdat er een koel windje waait, goed voor enkele bijna-Marilyn Monroe momenten :-).
Iedereen wordt vrolijk van het warme weer, en ik heb deze week al bijna al mijn lessen buiten gegeven. In het oude gebouw van de universiteit is een mooie tuin waar studenten in het zonnetje zitten te leren, en daar is ook altijd wel een plekje gras vrij om met een hoop van mijn studentjes neer te strijken. Het maakt zo'n les meteen een stuk leuker, en ik heb al een mooi kleurtje opgedaan ;-).
Zaterdag ben ik uitgenodigd voor een barbecue: let the summer parties begin !
Ik had beloofd dat ik het kort ging houden, dus ik zal zo langzamerhand afsluiten. Bereid jullie allemaal goed voor, want vanaf 23 juni ben ik terug in het land, en dat zal niet onopgemerkt zijn !
Het leven is hier eindelijk weer een beetje in zijn rustige plooien gevallen. Sinds 20 april (het begin van de vakantie), is het hier behoorlijk hectisch geweest. Dat was daarom nog niet negatief hoor, het was vooral druk door een opeenvolging van leuke dingen (pasen, Kraków, bezoek, ...), maar even een beetje rust en ritme is ook niet mis.
En nu het eindelijk weer rustig is, begin ik te beseffen hoe weinig tijd er nog over is ! Over een maand ben ik alweer in mijn favoriete Belgenlandje. Langs de ene kant kijk ik daar enorm naar uit, maar langs de andere kant... het avontuur zal dan wel echt voorbij zijn. Geen studenten meer, geen Polen om te verkennen, geen supergoedkoop rood fruit, ...
De examens lijken ook plots enorm dicht bij te zijn. Of liever, ze lijken niet alleen erg dichtbij, ze zijn ook behoorlijk dichtbij. Op 13 juni heb ik al een examen voor bedrijfscommunicatie. Best ontluisterend hoor, eens aan de andere kant van de examenstress staan. Want ook ik stress nu al behoorlijk over de examens. Eerst is er het probleem van de datum. Veel studenten hier studeren namelijk aan verschillende faculteiten, en hebben dus vaak al een examen op de dag die jij ideaal vindt. Veeeel gepuzzel dus...
Dan moet je het examen nog opstellen, of meerdere examens als er studenten noodgedwongen op een andere dag examen moeten afleggen. En dan tijd vinden om al die examens te verbeteren... Pff, soms wil ik ze gewoon allemaal een 4 geven, minder werk voor mij :-P
Ander nieuws: het is zomer in Polen !
Tot vorige week hadden we hier nogal kwakkelend weer. Over het algemeen redelijk, maar niet echt warm (op een uitzonderlijk dagje na) en af en toe regen. Maar woensdag besloten de Poolse weergoden blijkbaar dat het tijd was voor iets anders: en overdrijven kunnen ze !
Dit weekend was het echt stikheet, te warm om lekker in het zonnetje te zitten. Gisteren en vandaag was het iets beter omdat er een koel windje waait, goed voor enkele bijna-Marilyn Monroe momenten :-).
Iedereen wordt vrolijk van het warme weer, en ik heb deze week al bijna al mijn lessen buiten gegeven. In het oude gebouw van de universiteit is een mooie tuin waar studenten in het zonnetje zitten te leren, en daar is ook altijd wel een plekje gras vrij om met een hoop van mijn studentjes neer te strijken. Het maakt zo'n les meteen een stuk leuker, en ik heb al een mooi kleurtje opgedaan ;-).
Zaterdag ben ik uitgenodigd voor een barbecue: let the summer parties begin !
Ik had beloofd dat ik het kort ging houden, dus ik zal zo langzamerhand afsluiten. Bereid jullie allemaal goed voor, want vanaf 23 juni ben ik terug in het land, en dat zal niet onopgemerkt zijn !
dinsdag 17 mei 2011
Druk, druk, druk, druk
Tijd voor een nieuwe blog dacht ik zo !
Het eerste wat ik kan vertellen over de voorbije weken is dat het ontzettend druk is geweest, ik had nauwelijks tijd om adem te halen, zoals men placht te zeggen - gelukkig is dat slechts een uitdrukking, ademhalen lukte nog net.
Vlak na mijn Kraków-trip arriveerden Jody en Jonas in Lublin-city. Hoera voor bezoek is het minste dat ik kan zeggen ! Ik vond het echt heel leuk om mijn leven hier aan mijn vrienden te kunnen laten zien. En ze hebben het volledige beeld gekregen, van mijn lessen grammatica tot wódka in de Irish Pub (vooral dat laatste heeft Jody geweten ;-)).
Jody bracht trouwens ook een mooie selectie Belgische bieren voor me mee, voor als de heimwee te groot wordt ;-)
Tot nu toe probeerde ik Deugniet en 'Ne Flierefluiter' en ze bevielen mij beiden zeer, vooral Deugniet is een echte aanrader ;-).
Jonas en Jody vertrokken weer naar ons Belgenlandje op zondag en op dinsdag was het al "Dag van het Nederlands" op KUL.
Concreet betekende dit een dag vol lezingen en ludieke activiteiten (een muziekquiz georganiseerd door de studenten en een quiz over de Nederlanden). En het zou Polen natuurlijk niet zijn als dit niet vergezeld werd door massa's cake ! De dag begon om 10u, om 11u30 was er een eerste koffiepauze (met cake en koekjes) vervolgens was er een tweede lezing en om 12u30 was er een gezamelijke lunch voor de docenten georganiseerd - en als dessert, je raadt het al, cake ! Rond 16u in de namiddag was er opnieuw een koffiepauze, met een nieuwe lading cake. Daarbij kwam nog dat er veel te veel eten besteld was, omdat niemand op voorhand wist hoeveel mensen er gingen komen :-D
Grappig detail. Tijdens één van de pauzes waren we met de docenten alleen in het lokaal toen er een man binnenkwam die geen van ons kende. Hij had een - te groot - kostuum aan, maar droeg verder gewoon sportschoenen en zijn haar was in de war. Hij liep op zijn dooie gemak naar de koffietafel, nam een kop koffie en drie stukken taart en ging die rustig zitten opeten. Daarna heeft hij zeker nog 5 stukken taart gegeten :-D Waarschijnlijk een zwerver ofzo, die er een sport van maakt om koffietafels en buffetten van de universiteit af te struinen voor eten. Niet slecht gezien, niemand weet immers goed wie er op zo'n koffietafel/buffet aanwezig mag zijn.
Nog even een sfeerfotootje, Suuz als zeer serieus jurylid bij de quiz over de Nederlanden.
Dinsdag was dus een drukke dag, maar wel een leuke dag, en dat kan van woensdag niet gezegd worden ! Op deze dag moest ik het mondelinge deel van het CNaVT-examen (Certificaat Nederlands als Vreemde Taal) afnemen. Dit is een examen dat uitgaat van de Nederlandse Taalunie (denk ik) waaraan de studenten vrijwillig deelnemen. Als ze slagen krijgen ze een certificaat. Er zijn drie niveaus: maatschappelijke vaardigheden, professionele vaardigheden en academische vaardigheden. Ik nam van de laatste twee groepen examen af.
Het ging over 25 studenten en het examen nam minstens 25 minuten per student in beslag, maar vaak werden dit 30 minuten. Reken maar uit :-). Het kwam erop neer dat ik van 9u 'smorgens tot kwart na 9 's avonds examens heb afgenomen, zonder pauze - uitgenomen een snelle sprint naar de kiosk voor nieuwe batterijen voor mijn dictafoon. Koffie is mijn nieuwe vriend !
Twee koffies in combinatie met een energiedrankje en weinig eten bleek echter een minder goed plan :-D. Na mijn laatste student moest ik mijn spullen nog opruimen, maar de portier kwam me aanmanen dat ik me moest haasten omdat de universiteit ging sluiten. Eigenlijk wel een goede zaak dat die mannen controleren welke sleutels nog niet terug ingeleverd zijn, anders zat ik waarschijnlijk opgesloten in de universiteit :-D.
Maar goed, caffeïne + haast = nervositeit en hyperactiviteit :-P Ik wist plots echt niet meer wat eerst doen en raakte even helemaal in paniek :-D Gelukkig moest ik niet al te veel meer doen ;-)
Behalve naar huis gaan dus, en uitgeput mijn bed in duiken om de volgende dag om 5u op te staan om de eerste trein naar Warszawa te nemen waar Jolinde en Stijn op me wachtten !
Opnieuw een erg leuk weekend dus: donderdag hebben we Warszawa verkend en de rest van het weekend hebben we in Lublin doorgebracht.
Jolinde en Stijn hebben ook meteen kennis mogen maken met 'wachten in Polen'. Eerst bleef onze trein een half uur stil staan in het eerste station. We arriveerden dus al met flink wat vertraging in Lublin. Eenmaal thuis aangekomen waren we behoorlijk moe, maar Jolinde en Stijn hadden geen matjes mee - die moesten we dus nog even gaan kopen. Geen probleem natuurlijk, want we hebben hier Tesco ! 24 op 24 en 7 dagen op 7 open.
Behalve wanneer ze hun kassa's sluiten blijkbaar *g*
We waren in Tesco rond 12u, en blijkbaar sluiten ze dan net alle gewone kassa's en openen ze de "zelfbedieningskassa's". En dat duurt blijkbaar een half uur. Eigenlijk gijzelen ze je dus een half uur in de winkel met al je aankopen :-D
Dit had best grappig kunnen zijn, ware het niet dat we zelfs te moe waren om op onze benen te blijven staan ... Ergernissssss :-D Vooral omdat het leek alsof de kassadames helemaal nergens mee bezig waren, behalve met bekijken hoe steeds meer mensen steeds slechtgezinder begonnen te worden :-D.
Maar eind goed al goed, uiteindelijk konden we onze matjes (en chips en bier ;-)) betalen en naar huis vertrekken.
De opstapeling van veel activiteiten en weinig rust begon na het weekend een beetje teveel te worden. Daarenboven zit ik met een hardnekkige tandvleesontsteking waardoor ik al sinds vorige week vrijdag voortdurend pijn heb (denk aan, opgezwollen klieren, mond bijna niet open krijgen, pijn bij kauwen en slikken, ...). Maar, het was nog niet gedaan !
Op dinsdagen heb ik sowieso altijd een hele drukke lesdag, les van 11-20u zonder pauze, maar vandaag kwam daar nog een keer een les Engels bij. Ik had Chris immers beloofd dat ik enkele lessen voor hem zou overnemen.
Vanochtend om 7u30 werd ik dus opgepikt en ik was pas thuis om 20u30. Again: coffee is my new best friend ;-).
Maar nu wordt het even iets rustiger ! Morgen heb ik helemaal nietsssssssss te doen (ok ok, ik moet twee lessen maken, maar shhht) en donderdag geef ik twee lessen. Terug een vervangingsles voor Chris (dus wel terug vroeg opstaan) en mijn eigen grammaticales in de late namiddag.
En daarna volgt een lang, rustig weekend zonder bezoek. Tijd voor dutjes !
Al zal ik me waarschijnlijk snel vervelen en wensen dat er terug bezoek was :-).
Maar ! Niet getreurd, dat bezoek zal niet lang op zich laten wachten. Tijdens de week van 29 mei maken Ilse en Joris een reisje naar Polen en daarbij komen ze ook langs Lublin. En de week erna, van 8 tot 11 juni komt Timo me een bezoekje brengen.
Hoera !
En nog meer hoera: ik weet quasi zeker wanneer ik terug zal komen naar Belgenland. Namelijk op *trommelgeroffel* 24 juni *start algemeen gejuich*
Jullie kunnen dus beginnen aftellen en afstreepkalenders maken ;-)
Nog 37 dagen jullie verre vriend,
Yours Faithfully
Suuz
Het eerste wat ik kan vertellen over de voorbije weken is dat het ontzettend druk is geweest, ik had nauwelijks tijd om adem te halen, zoals men placht te zeggen - gelukkig is dat slechts een uitdrukking, ademhalen lukte nog net.
Vlak na mijn Kraków-trip arriveerden Jody en Jonas in Lublin-city. Hoera voor bezoek is het minste dat ik kan zeggen ! Ik vond het echt heel leuk om mijn leven hier aan mijn vrienden te kunnen laten zien. En ze hebben het volledige beeld gekregen, van mijn lessen grammatica tot wódka in de Irish Pub (vooral dat laatste heeft Jody geweten ;-)).
Jody bracht trouwens ook een mooie selectie Belgische bieren voor me mee, voor als de heimwee te groot wordt ;-)
Tot nu toe probeerde ik Deugniet en 'Ne Flierefluiter' en ze bevielen mij beiden zeer, vooral Deugniet is een echte aanrader ;-).
Jonas en Jody vertrokken weer naar ons Belgenlandje op zondag en op dinsdag was het al "Dag van het Nederlands" op KUL.
Concreet betekende dit een dag vol lezingen en ludieke activiteiten (een muziekquiz georganiseerd door de studenten en een quiz over de Nederlanden). En het zou Polen natuurlijk niet zijn als dit niet vergezeld werd door massa's cake ! De dag begon om 10u, om 11u30 was er een eerste koffiepauze (met cake en koekjes) vervolgens was er een tweede lezing en om 12u30 was er een gezamelijke lunch voor de docenten georganiseerd - en als dessert, je raadt het al, cake ! Rond 16u in de namiddag was er opnieuw een koffiepauze, met een nieuwe lading cake. Daarbij kwam nog dat er veel te veel eten besteld was, omdat niemand op voorhand wist hoeveel mensen er gingen komen :-D
Grappig detail. Tijdens één van de pauzes waren we met de docenten alleen in het lokaal toen er een man binnenkwam die geen van ons kende. Hij had een - te groot - kostuum aan, maar droeg verder gewoon sportschoenen en zijn haar was in de war. Hij liep op zijn dooie gemak naar de koffietafel, nam een kop koffie en drie stukken taart en ging die rustig zitten opeten. Daarna heeft hij zeker nog 5 stukken taart gegeten :-D Waarschijnlijk een zwerver ofzo, die er een sport van maakt om koffietafels en buffetten van de universiteit af te struinen voor eten. Niet slecht gezien, niemand weet immers goed wie er op zo'n koffietafel/buffet aanwezig mag zijn.
Nog even een sfeerfotootje, Suuz als zeer serieus jurylid bij de quiz over de Nederlanden.
Dinsdag was dus een drukke dag, maar wel een leuke dag, en dat kan van woensdag niet gezegd worden ! Op deze dag moest ik het mondelinge deel van het CNaVT-examen (Certificaat Nederlands als Vreemde Taal) afnemen. Dit is een examen dat uitgaat van de Nederlandse Taalunie (denk ik) waaraan de studenten vrijwillig deelnemen. Als ze slagen krijgen ze een certificaat. Er zijn drie niveaus: maatschappelijke vaardigheden, professionele vaardigheden en academische vaardigheden. Ik nam van de laatste twee groepen examen af.
Het ging over 25 studenten en het examen nam minstens 25 minuten per student in beslag, maar vaak werden dit 30 minuten. Reken maar uit :-). Het kwam erop neer dat ik van 9u 'smorgens tot kwart na 9 's avonds examens heb afgenomen, zonder pauze - uitgenomen een snelle sprint naar de kiosk voor nieuwe batterijen voor mijn dictafoon. Koffie is mijn nieuwe vriend !
Twee koffies in combinatie met een energiedrankje en weinig eten bleek echter een minder goed plan :-D. Na mijn laatste student moest ik mijn spullen nog opruimen, maar de portier kwam me aanmanen dat ik me moest haasten omdat de universiteit ging sluiten. Eigenlijk wel een goede zaak dat die mannen controleren welke sleutels nog niet terug ingeleverd zijn, anders zat ik waarschijnlijk opgesloten in de universiteit :-D.
Maar goed, caffeïne + haast = nervositeit en hyperactiviteit :-P Ik wist plots echt niet meer wat eerst doen en raakte even helemaal in paniek :-D Gelukkig moest ik niet al te veel meer doen ;-)
Behalve naar huis gaan dus, en uitgeput mijn bed in duiken om de volgende dag om 5u op te staan om de eerste trein naar Warszawa te nemen waar Jolinde en Stijn op me wachtten !
Opnieuw een erg leuk weekend dus: donderdag hebben we Warszawa verkend en de rest van het weekend hebben we in Lublin doorgebracht.
Jolinde en Stijn hebben ook meteen kennis mogen maken met 'wachten in Polen'. Eerst bleef onze trein een half uur stil staan in het eerste station. We arriveerden dus al met flink wat vertraging in Lublin. Eenmaal thuis aangekomen waren we behoorlijk moe, maar Jolinde en Stijn hadden geen matjes mee - die moesten we dus nog even gaan kopen. Geen probleem natuurlijk, want we hebben hier Tesco ! 24 op 24 en 7 dagen op 7 open.
Behalve wanneer ze hun kassa's sluiten blijkbaar *g*
We waren in Tesco rond 12u, en blijkbaar sluiten ze dan net alle gewone kassa's en openen ze de "zelfbedieningskassa's". En dat duurt blijkbaar een half uur. Eigenlijk gijzelen ze je dus een half uur in de winkel met al je aankopen :-D
Dit had best grappig kunnen zijn, ware het niet dat we zelfs te moe waren om op onze benen te blijven staan ... Ergernissssss :-D Vooral omdat het leek alsof de kassadames helemaal nergens mee bezig waren, behalve met bekijken hoe steeds meer mensen steeds slechtgezinder begonnen te worden :-D.
Maar eind goed al goed, uiteindelijk konden we onze matjes (en chips en bier ;-)) betalen en naar huis vertrekken.
De opstapeling van veel activiteiten en weinig rust begon na het weekend een beetje teveel te worden. Daarenboven zit ik met een hardnekkige tandvleesontsteking waardoor ik al sinds vorige week vrijdag voortdurend pijn heb (denk aan, opgezwollen klieren, mond bijna niet open krijgen, pijn bij kauwen en slikken, ...). Maar, het was nog niet gedaan !
Op dinsdagen heb ik sowieso altijd een hele drukke lesdag, les van 11-20u zonder pauze, maar vandaag kwam daar nog een keer een les Engels bij. Ik had Chris immers beloofd dat ik enkele lessen voor hem zou overnemen.
Vanochtend om 7u30 werd ik dus opgepikt en ik was pas thuis om 20u30. Again: coffee is my new best friend ;-).
Maar nu wordt het even iets rustiger ! Morgen heb ik helemaal nietsssssssss te doen (ok ok, ik moet twee lessen maken, maar shhht) en donderdag geef ik twee lessen. Terug een vervangingsles voor Chris (dus wel terug vroeg opstaan) en mijn eigen grammaticales in de late namiddag.
En daarna volgt een lang, rustig weekend zonder bezoek. Tijd voor dutjes !
Al zal ik me waarschijnlijk snel vervelen en wensen dat er terug bezoek was :-).
Maar ! Niet getreurd, dat bezoek zal niet lang op zich laten wachten. Tijdens de week van 29 mei maken Ilse en Joris een reisje naar Polen en daarbij komen ze ook langs Lublin. En de week erna, van 8 tot 11 juni komt Timo me een bezoekje brengen.
Hoera !
En nog meer hoera: ik weet quasi zeker wanneer ik terug zal komen naar Belgenland. Namelijk op *trommelgeroffel* 24 juni *start algemeen gejuich*
Jullie kunnen dus beginnen aftellen en afstreepkalenders maken ;-)
Nog 37 dagen jullie verre vriend,
Yours Faithfully
Suuz
donderdag 5 mei 2011
Kraków deel III
Ik heb nog een heel stuk van mijn Krakowiaanse avonturen niet verteld, dus bij deze ;-). Ik heb het deze weken echt druk druk druk, de vakantie is voorbij dus ik moet terug lessen voorbereiden en er komt een heleboel bezoek. Deze week komen Jonas en Jody (ik ga ze over een uur of twee oppikken aan het station) en volgende week komen Jolinde en Stijn. En tussendoor moet ik dus lessen zien voor te bereiden en testen verbeteren :-).
Daarenboven is het volgende week "week van het Nederlands" op KUL en moet ik blijkbaar ook een mondeling examen afnemen van een aantal studenten.
Dat examen is weer een goed voorbeeld van de fantastische communicatie op onze faculteit. Vorige week kreeg ik ineens een mailtje van Agnieszka, één van mijn collega's, waarin stond dat ik dat examen moest afnemen volgende week donderdag. Het is dan wel een standaardexamen, dus ik heb er op zich geen voorbereidingswerk aan, maar het zou toch leuk zijn zulke dingen op voorhand te weten. Ik kan immers helemaal niet donderdag, dan ga ik Jolinde en Stijn ophalen in Warszawa. Goed, woensdag dan, maar ook dat brengt mijn plannen in de war want ik wou woensdag al richting Warszawa vertrekken en nu weet ik niet zeker of ik mijn laatste trein haal. Beetje vervelend dus, maar niets aan te doen :-)
Maar goed, Kraków dus :-D
Op zaterdag wou ik de wijk Kazimierz in het daglicht verkennen. In deze wijk (meer precies eigenlijk in de aansluitende wijk over de Wisla, waar het Joodse getto was, maar ik ben de naam vergeten) bevond zich ook de fabriek van Oskar Schindler.
Iedereen heeft waarschijnlijk wel de film "Schindler's list" gezien, wel, dat verhaal speelde zich af in Kraków en in de gebouwen waar vroeger de fabriek was bevindt zich nu een museum over de bezetting van Kraków.
Deze wijk is verre van toeristisch te noemen. Het is nog steeds een grijze, industriële wijk en de weg naar het museum zou ik in het donker niet graag alleen nemen. Maar onderweg kwam ik wel dit prachtige monument tegen:
Achteraf hoorde ik dat mensen vaak meer dan een uur moeten aanschuiven om in het museum binnen te kunnen. Het is immers een museum met veel gangetjes en kleine ruimtes en uit veiligheidsoverwegingen is er een maximum aantal bezoekers. Ik had echter geluk (ik was er ook vrij vroeg, rond half 11) en hoefde helemaal niet aan te schuiven. Een ticketje kostte me 16 zl (4 euro) en dat was het zeker waard !
Het museum was eigenlijk niet te beschrijven. Het is één van de beste musea waar ik ooit geweest ben. Het geeft je een fantastisch beeld van hoe het leven tijdens de oorlog voor de inwoners van Kraków moet geweest zijn. Zowel voor de Joden als voor de niet-Joden. Het museum neemt je mee op een soort van reis door de tijd: de eerste zaal toont hoe Kraków in de jaren 30, voor de oorlog, was en daarna loop je van zaal tot zaal door de verschillende jaren van de oorlog heen. Verschillende dingen zijn nagebouwd (een station, een tram, een stukje concentratiekamp, de muren van het getto, ...) en verder zijn er ontelbare oude foto's en getuigenissen van overlevenden. Je kan uren rondlopen in het museum, ik heb er uiteindelijk 3,5 uur over gedaan, maar ik heb nog lang niet alles gezien en gelezen.
Enkele foto's:
Foto's van mensen gered door Oskar Schindler.
Vooroorlogs Kraków.
Station's wachtkamer
Typisch Pools tankje (tankette), totaal ongeschikt voor de situatie.
De bezetting van Polen door Duitsland en Rusland. Hoewel ik natuurlijk ooit wel geleerd heb dat Polen langs twee kanten werd aangevallen, heb ik me tot nu nooit gerealiseerd hoe 'smerig' dat was. Terwijl het kleine Poolse leger zijn uiterste best deed om de Duitse bezetter tegen te houden, werden ze in de rug aangevallen door de Russen. En Frankrijk en Engeland keken toe en kwamen pas veel te laat met hulp ..
Begin van de Duitse bezetting, allerlei "Anordnungen" die het leven van Joden en niet-Joden steeds meer beperkten.
Foto die toont hoe de baarden en krullen van de orthodoxe Joden werden afgesneden.
Muren van het Getto
In het thema van Oskar Schindler draaide de hele tentoonstelling om het dilemma "helpen of niet helpen". Help je je medemens met gevaar voor eigen leven, of kies je ervoor om je ogen te sluiten en je eigen veiligheid (en die van je familie) voorop te stellen?
Dit dilemma werd uitgebeeld in de laatste zaal van de tentoonstelling "the room of choices". Dit is een ronde kamer die volledig behangen is met uitspraken van overlevenden die te maken hebben met precies die 'keuze'. Ik moet eerlijk toegeven dat de combinatie van de indrukken van de tentoonstelling, de muziek en de kamer me deden huilen, behoorlijk indrukwekkend dus :-)
Ik kan iedereen die naar Kraków gaat alleen maar aanraden om naar dit museum te gaan ! Echt de moeite waard !.
Na 3,5 uur rondzwerven in het museum was ik behoorlijk moe en hongerig. Ik stak dus de Wisla over en ging op zoek naar een plaats om iets te eten in Kazimierz. Uiteindelijk ging ik binnen in een klein restaurantje dat duidelijk vooral bezocht werd door studenten, al waren er ook enkele toeristen. Je kon er typisch Poolse dingen eten aan ongelofelijk lage prijzen. Je bestelde je eten gewoon aan de toog en ging het ook zelf daar halen als het klaar was. Voor 12 zl (3 euro) had ik een groot bord pierogi en een flesje water, voor die prijs kook je zelf nog niet :-).
Daarna liep ik nog een beetje rond in Kazimierz, maar het was ondertussen beginnen onweren dus ik keerde al gauw naar de jeugdherberg terug.
In de jeugdherberg was het die avond "Polish shots tasting", en dat heb ik geweten ;-). Er werd een grote fles ijsgekoelde wodka bovengehaald en met een tiental hostelgasten dronken we een hoeveelheid shots die volgens mij niet meer gezond is ;-). We dronken 'mad dogs', een combinatie van wodka, frambozensiroop en een druppel tabasco, dangerously good ;-). Deze shot wordt trouwens ook wel eens een "Poolse vlag" genoemd, omdat je een rode en een witte laag hebt (= de Poolse vlag :-P).
Toen de wodka, en ook de fles Zubrowka van één van de gasten, op was, trokken we met z'n allen naar een club. Veel valt daar niet over te vertellen, maar het was gezellig ! Veel gedanst en plezier gemaakt :-)
De Indische jongen was overigens wel een beetje opdringerig, en op deze foto voelde ik me lichtelijk aangeraakt :-D Zoveel handen :-P
De volgende dag werd ik wakker met een klein katertje, en het weer had besloten om er samen met mij een luie dag van te maken, want het regende de hele voormiddag.
'S middags besloot ik dan toch even naar buiten te gaan om te kijken hoe de zaligmaking van JPII gevierd werd. Omwille van het weer waren er waarschijnlijk veel minder mensen dan verwacht, maar toch waren er nog behoorlijk wat mensen op de been om onder een paraplu op het marktplein de live-beelden op groot scherm te volgen. Daarna waren er ook nog optredens van koren die kerkelijke liederen zongen, op zich best sfeervol :-). Ook in veel café's was het gebeuren op groot scherm te volgen, een beetje zoals de voetbal bij ons ;-).
Nog enkele foto's van de foto-tentoonstelling op het marktplein (de volgende dag genomen, toen scheen de zon alweer ;-)).
Op maandag, mijn laatste halve dag in Kraków (mijn trein vertrok om 15u48) kuierde ik nog een beetje door de stad. Ik heb ook nog de tijd genomen om de raadshuistoren te bezoeken/beklimmen en dat is nog wel de moeite waard. Voor een paar zl mag je tot helemaal boven in de toren klimmen, vanwaar je een schitterend uitzicht over de stad hebt. Onderweg zijn er enkele kamers waar je oude foto's van de stad kan bekijken en op het bovenste verdiep kan je ook het mechanisme van de klok zien.
De trappen zijn wel een uitdaging, het zijn er behoorlijk veel en ze zijn hoog en niet altijd even makkelijk te beklimmen :-D. Vooral terug naar beneden gaan vond ik een hachelijke onderneming, niet echt iets voor mensen met hoogtevrees :-).
De treinrit naar huis was sjah, saai :-P Vijf uur op de trein zitten wordt echt wel vervelend na een tijdje. De eerste twee uur kon ik nog series kijken op mijn laptop, maar toen begaf de batterij het en de stopcontacten op de trein werkten niet (surprise ;-)).
Halverwege de reis begon de verwarming ineens te werken, waardoor het behoorlijk warm werd in de coupe, dus ik deed het raam open. Toen het donker begon te worden werd dat echter weer te koud, dus probeerde ik het raam terug dicht te doen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan :-D. Die ramen zijn best zwaar en je moet tijdens het naar boven duwen ook de klem op het raam dicht te houden naar beneden duwen. Toen mijn vinger klem kwam te zitten tussen die klep (aauw!) heb ik het maar opgegeven :-P
Dat was denk ik wel een beetje het hele relaas van mijn tripje naar Kraków. Ik kan in elk geval besluiten dat het een hele mooie interessante stad is, en ik wil zeker nog een keertje terugkeren.
Nu is het bijna tijd om naar het station te vertrekken om Jonas en Jody op te halen. Spannend ! Mijn eerste bezoekers in Lublin ;-)
Daarenboven is het volgende week "week van het Nederlands" op KUL en moet ik blijkbaar ook een mondeling examen afnemen van een aantal studenten.
Dat examen is weer een goed voorbeeld van de fantastische communicatie op onze faculteit. Vorige week kreeg ik ineens een mailtje van Agnieszka, één van mijn collega's, waarin stond dat ik dat examen moest afnemen volgende week donderdag. Het is dan wel een standaardexamen, dus ik heb er op zich geen voorbereidingswerk aan, maar het zou toch leuk zijn zulke dingen op voorhand te weten. Ik kan immers helemaal niet donderdag, dan ga ik Jolinde en Stijn ophalen in Warszawa. Goed, woensdag dan, maar ook dat brengt mijn plannen in de war want ik wou woensdag al richting Warszawa vertrekken en nu weet ik niet zeker of ik mijn laatste trein haal. Beetje vervelend dus, maar niets aan te doen :-)
Maar goed, Kraków dus :-D
Op zaterdag wou ik de wijk Kazimierz in het daglicht verkennen. In deze wijk (meer precies eigenlijk in de aansluitende wijk over de Wisla, waar het Joodse getto was, maar ik ben de naam vergeten) bevond zich ook de fabriek van Oskar Schindler.
Iedereen heeft waarschijnlijk wel de film "Schindler's list" gezien, wel, dat verhaal speelde zich af in Kraków en in de gebouwen waar vroeger de fabriek was bevindt zich nu een museum over de bezetting van Kraków.
Deze wijk is verre van toeristisch te noemen. Het is nog steeds een grijze, industriële wijk en de weg naar het museum zou ik in het donker niet graag alleen nemen. Maar onderweg kwam ik wel dit prachtige monument tegen:
Achteraf hoorde ik dat mensen vaak meer dan een uur moeten aanschuiven om in het museum binnen te kunnen. Het is immers een museum met veel gangetjes en kleine ruimtes en uit veiligheidsoverwegingen is er een maximum aantal bezoekers. Ik had echter geluk (ik was er ook vrij vroeg, rond half 11) en hoefde helemaal niet aan te schuiven. Een ticketje kostte me 16 zl (4 euro) en dat was het zeker waard !
Het museum was eigenlijk niet te beschrijven. Het is één van de beste musea waar ik ooit geweest ben. Het geeft je een fantastisch beeld van hoe het leven tijdens de oorlog voor de inwoners van Kraków moet geweest zijn. Zowel voor de Joden als voor de niet-Joden. Het museum neemt je mee op een soort van reis door de tijd: de eerste zaal toont hoe Kraków in de jaren 30, voor de oorlog, was en daarna loop je van zaal tot zaal door de verschillende jaren van de oorlog heen. Verschillende dingen zijn nagebouwd (een station, een tram, een stukje concentratiekamp, de muren van het getto, ...) en verder zijn er ontelbare oude foto's en getuigenissen van overlevenden. Je kan uren rondlopen in het museum, ik heb er uiteindelijk 3,5 uur over gedaan, maar ik heb nog lang niet alles gezien en gelezen.
Enkele foto's:
Foto's van mensen gered door Oskar Schindler.
Station's wachtkamer
Typisch Pools tankje (tankette), totaal ongeschikt voor de situatie.
De bezetting van Polen door Duitsland en Rusland. Hoewel ik natuurlijk ooit wel geleerd heb dat Polen langs twee kanten werd aangevallen, heb ik me tot nu nooit gerealiseerd hoe 'smerig' dat was. Terwijl het kleine Poolse leger zijn uiterste best deed om de Duitse bezetter tegen te houden, werden ze in de rug aangevallen door de Russen. En Frankrijk en Engeland keken toe en kwamen pas veel te laat met hulp ..
Begin van de Duitse bezetting, allerlei "Anordnungen" die het leven van Joden en niet-Joden steeds meer beperkten.
Muren van het Getto
In het thema van Oskar Schindler draaide de hele tentoonstelling om het dilemma "helpen of niet helpen". Help je je medemens met gevaar voor eigen leven, of kies je ervoor om je ogen te sluiten en je eigen veiligheid (en die van je familie) voorop te stellen?
Dit dilemma werd uitgebeeld in de laatste zaal van de tentoonstelling "the room of choices". Dit is een ronde kamer die volledig behangen is met uitspraken van overlevenden die te maken hebben met precies die 'keuze'. Ik moet eerlijk toegeven dat de combinatie van de indrukken van de tentoonstelling, de muziek en de kamer me deden huilen, behoorlijk indrukwekkend dus :-)
Ik kan iedereen die naar Kraków gaat alleen maar aanraden om naar dit museum te gaan ! Echt de moeite waard !.
Na 3,5 uur rondzwerven in het museum was ik behoorlijk moe en hongerig. Ik stak dus de Wisla over en ging op zoek naar een plaats om iets te eten in Kazimierz. Uiteindelijk ging ik binnen in een klein restaurantje dat duidelijk vooral bezocht werd door studenten, al waren er ook enkele toeristen. Je kon er typisch Poolse dingen eten aan ongelofelijk lage prijzen. Je bestelde je eten gewoon aan de toog en ging het ook zelf daar halen als het klaar was. Voor 12 zl (3 euro) had ik een groot bord pierogi en een flesje water, voor die prijs kook je zelf nog niet :-).
Daarna liep ik nog een beetje rond in Kazimierz, maar het was ondertussen beginnen onweren dus ik keerde al gauw naar de jeugdherberg terug.
In de jeugdherberg was het die avond "Polish shots tasting", en dat heb ik geweten ;-). Er werd een grote fles ijsgekoelde wodka bovengehaald en met een tiental hostelgasten dronken we een hoeveelheid shots die volgens mij niet meer gezond is ;-). We dronken 'mad dogs', een combinatie van wodka, frambozensiroop en een druppel tabasco, dangerously good ;-). Deze shot wordt trouwens ook wel eens een "Poolse vlag" genoemd, omdat je een rode en een witte laag hebt (= de Poolse vlag :-P).
Toen de wodka, en ook de fles Zubrowka van één van de gasten, op was, trokken we met z'n allen naar een club. Veel valt daar niet over te vertellen, maar het was gezellig ! Veel gedanst en plezier gemaakt :-)
De volgende dag werd ik wakker met een klein katertje, en het weer had besloten om er samen met mij een luie dag van te maken, want het regende de hele voormiddag.
'S middags besloot ik dan toch even naar buiten te gaan om te kijken hoe de zaligmaking van JPII gevierd werd. Omwille van het weer waren er waarschijnlijk veel minder mensen dan verwacht, maar toch waren er nog behoorlijk wat mensen op de been om onder een paraplu op het marktplein de live-beelden op groot scherm te volgen. Daarna waren er ook nog optredens van koren die kerkelijke liederen zongen, op zich best sfeervol :-). Ook in veel café's was het gebeuren op groot scherm te volgen, een beetje zoals de voetbal bij ons ;-).
Nog enkele foto's van de foto-tentoonstelling op het marktplein (de volgende dag genomen, toen scheen de zon alweer ;-)).
Op maandag, mijn laatste halve dag in Kraków (mijn trein vertrok om 15u48) kuierde ik nog een beetje door de stad. Ik heb ook nog de tijd genomen om de raadshuistoren te bezoeken/beklimmen en dat is nog wel de moeite waard. Voor een paar zl mag je tot helemaal boven in de toren klimmen, vanwaar je een schitterend uitzicht over de stad hebt. Onderweg zijn er enkele kamers waar je oude foto's van de stad kan bekijken en op het bovenste verdiep kan je ook het mechanisme van de klok zien.
De trappen zijn wel een uitdaging, het zijn er behoorlijk veel en ze zijn hoog en niet altijd even makkelijk te beklimmen :-D. Vooral terug naar beneden gaan vond ik een hachelijke onderneming, niet echt iets voor mensen met hoogtevrees :-).
De treinrit naar huis was sjah, saai :-P Vijf uur op de trein zitten wordt echt wel vervelend na een tijdje. De eerste twee uur kon ik nog series kijken op mijn laptop, maar toen begaf de batterij het en de stopcontacten op de trein werkten niet (surprise ;-)).
Halverwege de reis begon de verwarming ineens te werken, waardoor het behoorlijk warm werd in de coupe, dus ik deed het raam open. Toen het donker begon te worden werd dat echter weer te koud, dus probeerde ik het raam terug dicht te doen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan :-D. Die ramen zijn best zwaar en je moet tijdens het naar boven duwen ook de klem op het raam dicht te houden naar beneden duwen. Toen mijn vinger klem kwam te zitten tussen die klep (aauw!) heb ik het maar opgegeven :-P
Dat was denk ik wel een beetje het hele relaas van mijn tripje naar Kraków. Ik kan in elk geval besluiten dat het een hele mooie interessante stad is, en ik wil zeker nog een keertje terugkeren.
Nu is het bijna tijd om naar het station te vertrekken om Jonas en Jody op te halen. Spannend ! Mijn eerste bezoekers in Lublin ;-)
zaterdag 30 april 2011
Kraków deel II
Zoals beloofd: het vervolg van mijn avonturen in Kraków :-)
Ik vertelde gisteren al dat ik donderdag erg moe was door het vroege opstaan en de lange busrit, dus erg veel heb ik die dag niet meer gedaan. Ik dronk nog een koffie op één van de vele terrassen van het marktplein en vertrok richting jeugdherberg.
Net zoals de jeugdherberg waar ik de laatste keer in Warszawa sliep, bevond deze zich in een erg industrieel aandoend flatgebouw, typisch Pools blijkbaar :-). Maar, het hostel gaf me meteen een erg positieve indruk. In de lift kwam ik al één van de stafmedewerkers tegen, die meteen met me begon te praten en me vertelde dat ik net op de juiste dag aangekomen was: die avond was er immers een groot verjaardagsfeest, het hostel bestaat namelijk precies drie jaar.
Ok, daar gingen mijn plannen om vroeg in bed te kruipen dus ;-). Ik besloot dan maar om nog snel een paar uurtjes te slapen en om 10u mee naar de pub te trekken voor het feestje, het zou immers jammer zijn om dit te missen.
Mijn eerste indruk van de kamer was een sawyer-lookalike zonder t-shirt op het best naast me die glimlachte toen ik binnenkwam. Good first impressions ;-)
(Achteraf gezien bleek de kerel niet echt op Sawyer te lijken, maar goed, ik was moe ;-))
Blijkbaar was ik echt wel moe, want mensen vertelden me later dat ik onze kamer binnenkwam en voor ze goed en wel "hey" hadden kunnen zeggen al in bed gedoken was ;-).
Maar een korte twee uur later was het dus al tijd voor het feestje. Al in het hostel zelf kreeg ik enkele wodka-jellyshots voorgeschoteld, want ik moest nog wat inhalen :-P De andere hostel-gasten waren immers al eerder naar een pub getrokken.
Het feestje was in een pub in het oude stadscentrum waarvan ze een heel gedeelte speciaal hadden afgehuurd. Best chique, met een gratis welkomsdrankje (wodka-orange), gratis eten (chips en sandwiches), meer jellyshots en een grote cake. Jammer genoeg was ik de geheugenkaart van mijn fototoestel in mijn laptop vergeten, dus heb ik maar één foto (van de taart :-D), maar die kan ik voorlopig niet uploaden want ik heb m'n kabeltje niet bij me.
Het feestje was best gezellig: het leuke aan een jeugdherberg is dat iedereen Engels spreekt en heel sociaal is. Ik heb op één avond meer mensen leren kennen dan in een hele maand in Lublin. Ik praatte vooral met wat Amerikanen, die het onder andere hadden over of en hoe ze de drie Ierse meisjes moesten versieren. De ene Amerikaan kwam terug en zei "Yeah, I've been talking to them for like half an hour, but they looked bored out of their minds. Well, actually I was bored out of my mind too. But that is probably because I didn't understand a word of what they were saying because of their accents" :-D.
Waarop ik te horen kreeg dat ik dan "infinitely more interesting" was, ik weet niet of dat betekende "but not so cute" :-P maar ik nam het maar als een compliment ;-).
Verder heb ik zelfs een Nederlands meisje leren kennen, dus ik kan hier zelfs Nederlands spreken :-D.
Maar goed, uiteindelijk ben ik niet al te lang gebleven en ik heb ook niet teveel gedronken, want ik wou nog iets hebben aan mijn bezoek aan Kraków. Rond half 1 keerde ik dus terug naar de jeugdherberg.
's Morgens werd ik wakker rond 8u, en het was prachtig weer: ideaal voor het verder verkennen van de stad. Na een douche en een ontbijt trok ik dus terug naar het oude stadscentrum. Ik besloot om eerst het/de (?) Barbakan te bezoeken. Dit is een soort groot, rond verdedigingsgebouw dat voor de stadsmuren stond en door een "neck" verbonden werd met één van de stadspoorten. Blijkbaar is deze Barbakan van Kraków de oudste en best bewaard geblevene Barbakan van Europa.
De eerste foto toont het uitzicht op de binnenkant van het rondeel vanop de eerste verdieping. Van de buitenkant van het gebouw heb ik om één of andere reden geen foto's genomen.
De tweede foto toont de situatie binnenin de muren, waar de "verdedigers" plaatsnamen. Je kan je al helemaal voorstellen dat je daar staat met je boog of kanon ;-) (hehe :-P)
Op de derde foto staat een grappig random feit. In de 18e eeuw (denk ik) werden veel van de verdedigingstorens rondom de stad verwijderd. Eén of andere pipo nam de verdediging van het Barbakan en de daarmee verbonden Florianpoort op zich. Hij had een hele lijst argumenten waarom precies deze torens moesten blijven staan. Het grappigste argument was dat deze torens/muren aan de noordkant van de stad staan en zo het stadscentrum effectief beschermen tegen de koude ongezonde noorderwind. Dit zou ervoor zorgen dat de inwoners van de stad minder ziek werden :-D.
Blijkbaar heeft het geholpen, want de torens staan er nog steeds ;-).
Met hetzelfde ticketje kon je ook de Florianpoort en de stukken originele stadsmuur daaraan verbonden bezoeken. Op de muren hangen worden met informatie over alle verschillende verdedigingstorens die ooit bestonden rondom de stad. Deze informatie was meestal niet zo boeiend (lees maar eens een twintigtal keer uit welke steen een bepaalde toren bestond, hoeveel schietgaten er waren en wat voor dak erop stond ;-)), maar wat ik wel interessant vond, was dat elke toren beheerd/verdedigd werd door een bepaalde gilde. Zo had je dus "de toren van de kappers", "de toren van de slagers" etc.. Ik vind het best een grappig idee dat, in het geval van oorlog, alle kappers van de stad naar een bepaalde toren renden om van daaruit de stad te verdedigen :-D.
Na dit bezoek liep ik verder het oude stadscentrum in, in de richting van de Wawel-heuvel. Onderweg kwam ik, verrassend genoeg, nog een aantal kerken tegen :-D.
Op de middelste foto's kan je één van de oudste kerken van Kraków zien. Deze kerk werd al in de 11e eeuw gebouwd.
Op de laatste foto zie je versiering ter ere van de zaligverklaring van paus JP II die hier morgen plaatsvindt. Vergis je niet, alle Polen, ook de jongeren, vinden dat enorm spannend. Voor hen is JP niet zomaar een dode oude man die last had van trillende handjes en een extreem conservatief standpunt omtrent condoomgebruik. Nee, zij houden van hem, vinden hem een rasechte held en een voorbeeld voor alle Polen. Dat wordt hier nog een groot feest dus morgen ;-).
Aangekomen op de Wawel-heuvel wist ik niet zo goed waar eerst kijken. Op deze heuvel bevindt zich het kasteel dat voor vele jaren de verblijfsplaats van de Poolse koningen was en verder ook nog een kathedraal. Onder de heuvel is er een grot waar volgens de legende vroeger een draak leefde.
Enkele impressies:
Je kan hier verschillende dingen bezoeken, onder andere de kathedraal, de koninklijke residentie en enkele tentoonstellingen. Ik vond de tickets echter redelijk duur (rond de 25 zl, wat eigenlijk maar 6,25 euro is maar goed, ik word gierig van in Polen leven :-P) en ik wist niet zo goed wat het interessantste zou zijn.
Dus ik koos ervoor om een ticketje voor de grot van de draak te kopen, dat was maar 3 zl :-D. Ik kan altijd nog terug gaan voor een andere tentoonstelling ;-)
De grot was niet bijzonder indrukwekkend, maar wel eens leuk om door te lopen. Eerst moest je van een enorm lange wenteltrap afdalen, goed om duizelig te worden en dan kwam je in een grot van een paar honderd meter lang. Eenmaal uit de grot zie je het bronzen beeld van de draak die volgens de legende in de grot leefde.
Deze draak moest dagelijks gevoederd worden door de inwoners van Kraków, niet zo goed voor het aantal beesten in de omgeving ;-) Tot ene koning Krakus een beloning uitloofde voor de dappere jongeman die de draak kon verslaan, meerbepaald: zijn dochter. Slechts één iemand durfde het aan, een jonge schoenmaker Kuba. Hij had het ingenieuze idee om een schaap te vullen met zwavel en aan de draak te voederen. Door de vonken in de mond van de draak vatte het schaap vlam en ontplofte in de buik van de draak. Het grappige is dat dit niet hetgene is dat de draak doodde volgens de legende. Neenee, blijkbaar krijg je van een brandend schaap in je buik erg veel dorst, en de dorstige draak vond er niets beters op dan in de Wisla te springen. Daar dronk hij zoveel water dat hij ontplofte : einde draak :-).
Als je goed kijkt kan je zien dat de draak daadwerkelijk vuur spuwt. Dat doet het beestje elke minuut :-). Je kan trouwens overal in Kraków souvenirtjes met deze draak op vinden: knuffeltjes, beeldjes, magneten, ...
Ergens onderweg op een terras kon ik op internet en merkte ik dat ik een berichtje gekregen had van Maria, een meisje dat ik in Lublin ontmoet heb. Zij had m'n foto's van Kraków op facebook gezien en nu bleek dat ze vrijdag ook naar Kraków kwam ! Aangezien ze na aankomst twee uur moest wachten op de vriendin waarbij ze zou logeren vroeg ze me of we iets gingen drinken. Altijd leuk natuurlijk :-).
's Middags was het trouwens voorbij met het mooie weer en ging het onweren, dus ik keerde terug naar de jeugdherberg om nog een beetje te rusten voor mijn afspraak met Maria.
's Avonds werd ik dus mee op sleeptouw genomen door Maria en Agata (haar vriendin). Agata heeft een kamer in Kazimierz, het voormalige Joodse district van Kraków, dus zo kreeg ik dat ook meteen te zien. Kazimierz is zo'n typische buurt die heel lang verlaten en vervallen was en die nu helemaal heropleeft en "artistiek en alternatief" wordt.
In mijn reisgids (van 2005) wordt de wijk nog beschreven als historisch belangrijk en interessant, maar verder vooral oud en vervallen terwijl het nu de "place to be" is met een bruisend nachtleven en ontelbare restaurants/pubs/cafés.
En verder kan je er ook de beste zapiekanki van Kraków krijgen. Een zapiekanka is een soort van groot doormiddengesneden stuk stokbrood, standaard met champignons en gesmolten kaas waarop je dan nog allerlei 'dodatki' kan vragen zoals ham, salami, saus, ...
Agata wist dit enthousiast te bevestigen, dus gingen we zapiekanki eten ;-)
Inderdaad lekker, maar zo groot ! Ik kreeg maar de helft op :-)
Daarna gingen we naar een bar om de verjaardag van een vriendin van Agata te vieren. Onderweg nog wat grappige gesprekken over wodka. Men gaat er hier dus echt vanuit dat het drinken van wodka na de maaltijd gezond is en goed voor de vertering, wie weet is dat ook zo :-D.
Het feestje was een beetje tam en de andere mensen deden niet echt hun best om Engels te spreken, waardoor het een beetje saai was. Daarenboven was het enorm koud in de bar, niet leuk !
Agata en Maria gingen daarna nog naar een club waar een vriend van hen DJ was, maar het was ondertussen al half 2 en ik was erg moe na een dag sightseeën dus ik ging niet meer mee, tijd voor m'n bedje !
(Ik word echt tam, de ouderdom ofzo ;-))
Mijn avonturen van vandaag vertel ik morgen, om het overzichtelijk te houden ;-)
Ik vertelde gisteren al dat ik donderdag erg moe was door het vroege opstaan en de lange busrit, dus erg veel heb ik die dag niet meer gedaan. Ik dronk nog een koffie op één van de vele terrassen van het marktplein en vertrok richting jeugdherberg.
Net zoals de jeugdherberg waar ik de laatste keer in Warszawa sliep, bevond deze zich in een erg industrieel aandoend flatgebouw, typisch Pools blijkbaar :-). Maar, het hostel gaf me meteen een erg positieve indruk. In de lift kwam ik al één van de stafmedewerkers tegen, die meteen met me begon te praten en me vertelde dat ik net op de juiste dag aangekomen was: die avond was er immers een groot verjaardagsfeest, het hostel bestaat namelijk precies drie jaar.
Ok, daar gingen mijn plannen om vroeg in bed te kruipen dus ;-). Ik besloot dan maar om nog snel een paar uurtjes te slapen en om 10u mee naar de pub te trekken voor het feestje, het zou immers jammer zijn om dit te missen.
Mijn eerste indruk van de kamer was een sawyer-lookalike zonder t-shirt op het best naast me die glimlachte toen ik binnenkwam. Good first impressions ;-)
(Achteraf gezien bleek de kerel niet echt op Sawyer te lijken, maar goed, ik was moe ;-))
Blijkbaar was ik echt wel moe, want mensen vertelden me later dat ik onze kamer binnenkwam en voor ze goed en wel "hey" hadden kunnen zeggen al in bed gedoken was ;-).
Maar een korte twee uur later was het dus al tijd voor het feestje. Al in het hostel zelf kreeg ik enkele wodka-jellyshots voorgeschoteld, want ik moest nog wat inhalen :-P De andere hostel-gasten waren immers al eerder naar een pub getrokken.
Het feestje was in een pub in het oude stadscentrum waarvan ze een heel gedeelte speciaal hadden afgehuurd. Best chique, met een gratis welkomsdrankje (wodka-orange), gratis eten (chips en sandwiches), meer jellyshots en een grote cake. Jammer genoeg was ik de geheugenkaart van mijn fototoestel in mijn laptop vergeten, dus heb ik maar één foto (van de taart :-D), maar die kan ik voorlopig niet uploaden want ik heb m'n kabeltje niet bij me.
Het feestje was best gezellig: het leuke aan een jeugdherberg is dat iedereen Engels spreekt en heel sociaal is. Ik heb op één avond meer mensen leren kennen dan in een hele maand in Lublin. Ik praatte vooral met wat Amerikanen, die het onder andere hadden over of en hoe ze de drie Ierse meisjes moesten versieren. De ene Amerikaan kwam terug en zei "Yeah, I've been talking to them for like half an hour, but they looked bored out of their minds. Well, actually I was bored out of my mind too. But that is probably because I didn't understand a word of what they were saying because of their accents" :-D.
Waarop ik te horen kreeg dat ik dan "infinitely more interesting" was, ik weet niet of dat betekende "but not so cute" :-P maar ik nam het maar als een compliment ;-).
Verder heb ik zelfs een Nederlands meisje leren kennen, dus ik kan hier zelfs Nederlands spreken :-D.
Maar goed, uiteindelijk ben ik niet al te lang gebleven en ik heb ook niet teveel gedronken, want ik wou nog iets hebben aan mijn bezoek aan Kraków. Rond half 1 keerde ik dus terug naar de jeugdherberg.
's Morgens werd ik wakker rond 8u, en het was prachtig weer: ideaal voor het verder verkennen van de stad. Na een douche en een ontbijt trok ik dus terug naar het oude stadscentrum. Ik besloot om eerst het/de (?) Barbakan te bezoeken. Dit is een soort groot, rond verdedigingsgebouw dat voor de stadsmuren stond en door een "neck" verbonden werd met één van de stadspoorten. Blijkbaar is deze Barbakan van Kraków de oudste en best bewaard geblevene Barbakan van Europa.
De eerste foto toont het uitzicht op de binnenkant van het rondeel vanop de eerste verdieping. Van de buitenkant van het gebouw heb ik om één of andere reden geen foto's genomen.
De tweede foto toont de situatie binnenin de muren, waar de "verdedigers" plaatsnamen. Je kan je al helemaal voorstellen dat je daar staat met je boog of kanon ;-) (hehe :-P)
Op de derde foto staat een grappig random feit. In de 18e eeuw (denk ik) werden veel van de verdedigingstorens rondom de stad verwijderd. Eén of andere pipo nam de verdediging van het Barbakan en de daarmee verbonden Florianpoort op zich. Hij had een hele lijst argumenten waarom precies deze torens moesten blijven staan. Het grappigste argument was dat deze torens/muren aan de noordkant van de stad staan en zo het stadscentrum effectief beschermen tegen de koude ongezonde noorderwind. Dit zou ervoor zorgen dat de inwoners van de stad minder ziek werden :-D.
Blijkbaar heeft het geholpen, want de torens staan er nog steeds ;-).
Met hetzelfde ticketje kon je ook de Florianpoort en de stukken originele stadsmuur daaraan verbonden bezoeken. Op de muren hangen worden met informatie over alle verschillende verdedigingstorens die ooit bestonden rondom de stad. Deze informatie was meestal niet zo boeiend (lees maar eens een twintigtal keer uit welke steen een bepaalde toren bestond, hoeveel schietgaten er waren en wat voor dak erop stond ;-)), maar wat ik wel interessant vond, was dat elke toren beheerd/verdedigd werd door een bepaalde gilde. Zo had je dus "de toren van de kappers", "de toren van de slagers" etc.. Ik vind het best een grappig idee dat, in het geval van oorlog, alle kappers van de stad naar een bepaalde toren renden om van daaruit de stad te verdedigen :-D.
Na dit bezoek liep ik verder het oude stadscentrum in, in de richting van de Wawel-heuvel. Onderweg kwam ik, verrassend genoeg, nog een aantal kerken tegen :-D.
Op de middelste foto's kan je één van de oudste kerken van Kraków zien. Deze kerk werd al in de 11e eeuw gebouwd.
Op de laatste foto zie je versiering ter ere van de zaligverklaring van paus JP II die hier morgen plaatsvindt. Vergis je niet, alle Polen, ook de jongeren, vinden dat enorm spannend. Voor hen is JP niet zomaar een dode oude man die last had van trillende handjes en een extreem conservatief standpunt omtrent condoomgebruik. Nee, zij houden van hem, vinden hem een rasechte held en een voorbeeld voor alle Polen. Dat wordt hier nog een groot feest dus morgen ;-).
Aangekomen op de Wawel-heuvel wist ik niet zo goed waar eerst kijken. Op deze heuvel bevindt zich het kasteel dat voor vele jaren de verblijfsplaats van de Poolse koningen was en verder ook nog een kathedraal. Onder de heuvel is er een grot waar volgens de legende vroeger een draak leefde.
Enkele impressies:
Je kan hier verschillende dingen bezoeken, onder andere de kathedraal, de koninklijke residentie en enkele tentoonstellingen. Ik vond de tickets echter redelijk duur (rond de 25 zl, wat eigenlijk maar 6,25 euro is maar goed, ik word gierig van in Polen leven :-P) en ik wist niet zo goed wat het interessantste zou zijn.
Dus ik koos ervoor om een ticketje voor de grot van de draak te kopen, dat was maar 3 zl :-D. Ik kan altijd nog terug gaan voor een andere tentoonstelling ;-)
De grot was niet bijzonder indrukwekkend, maar wel eens leuk om door te lopen. Eerst moest je van een enorm lange wenteltrap afdalen, goed om duizelig te worden en dan kwam je in een grot van een paar honderd meter lang. Eenmaal uit de grot zie je het bronzen beeld van de draak die volgens de legende in de grot leefde.
Deze draak moest dagelijks gevoederd worden door de inwoners van Kraków, niet zo goed voor het aantal beesten in de omgeving ;-) Tot ene koning Krakus een beloning uitloofde voor de dappere jongeman die de draak kon verslaan, meerbepaald: zijn dochter. Slechts één iemand durfde het aan, een jonge schoenmaker Kuba. Hij had het ingenieuze idee om een schaap te vullen met zwavel en aan de draak te voederen. Door de vonken in de mond van de draak vatte het schaap vlam en ontplofte in de buik van de draak. Het grappige is dat dit niet hetgene is dat de draak doodde volgens de legende. Neenee, blijkbaar krijg je van een brandend schaap in je buik erg veel dorst, en de dorstige draak vond er niets beters op dan in de Wisla te springen. Daar dronk hij zoveel water dat hij ontplofte : einde draak :-).
Ergens onderweg op een terras kon ik op internet en merkte ik dat ik een berichtje gekregen had van Maria, een meisje dat ik in Lublin ontmoet heb. Zij had m'n foto's van Kraków op facebook gezien en nu bleek dat ze vrijdag ook naar Kraków kwam ! Aangezien ze na aankomst twee uur moest wachten op de vriendin waarbij ze zou logeren vroeg ze me of we iets gingen drinken. Altijd leuk natuurlijk :-).
's Middags was het trouwens voorbij met het mooie weer en ging het onweren, dus ik keerde terug naar de jeugdherberg om nog een beetje te rusten voor mijn afspraak met Maria.
's Avonds werd ik dus mee op sleeptouw genomen door Maria en Agata (haar vriendin). Agata heeft een kamer in Kazimierz, het voormalige Joodse district van Kraków, dus zo kreeg ik dat ook meteen te zien. Kazimierz is zo'n typische buurt die heel lang verlaten en vervallen was en die nu helemaal heropleeft en "artistiek en alternatief" wordt.
In mijn reisgids (van 2005) wordt de wijk nog beschreven als historisch belangrijk en interessant, maar verder vooral oud en vervallen terwijl het nu de "place to be" is met een bruisend nachtleven en ontelbare restaurants/pubs/cafés.
En verder kan je er ook de beste zapiekanki van Kraków krijgen. Een zapiekanka is een soort van groot doormiddengesneden stuk stokbrood, standaard met champignons en gesmolten kaas waarop je dan nog allerlei 'dodatki' kan vragen zoals ham, salami, saus, ...
Agata wist dit enthousiast te bevestigen, dus gingen we zapiekanki eten ;-)
Inderdaad lekker, maar zo groot ! Ik kreeg maar de helft op :-)
Daarna gingen we naar een bar om de verjaardag van een vriendin van Agata te vieren. Onderweg nog wat grappige gesprekken over wodka. Men gaat er hier dus echt vanuit dat het drinken van wodka na de maaltijd gezond is en goed voor de vertering, wie weet is dat ook zo :-D.
Het feestje was een beetje tam en de andere mensen deden niet echt hun best om Engels te spreken, waardoor het een beetje saai was. Daarenboven was het enorm koud in de bar, niet leuk !
Agata en Maria gingen daarna nog naar een club waar een vriend van hen DJ was, maar het was ondertussen al half 2 en ik was erg moe na een dag sightseeën dus ik ging niet meer mee, tijd voor m'n bedje !
(Ik word echt tam, de ouderdom ofzo ;-))
Mijn avonturen van vandaag vertel ik morgen, om het overzichtelijk te houden ;-)
vrijdag 29 april 2011
Kraków deel I
News from Kraków !
Eerst en vooral: Kraków is een erg mooie en levendige stad. Zeker de moeite van een bezoekje/citytrip waardig, zeg maar dat ik het gezegd heb ;-)
En dan nu een verslag van mijn reisavonturen. Ik ben er nog steeds niet uit of mensen het vervelend of juist leuk vinden dat mijn blogs zo ontzettend lang worden, maarja, niemand verplicht je om ze volledig te lezen natuurlijk :-D. Maar voor alle veiligheid deel ik mijn Kraków-tripje toch maar op in verschillende blogs ;-).
Donderdagochtend ging mijn wekker af om een onmenselijk vroeg uur: 03u30 ! Best pijnlijk als je bedenkt dat ik de dag ervoor pas sliep rond 12u. Ik was al gaan slapen om 21u, maar mijn lichaam besliste dat ik plots op het best denkbare moment ziek en misselijk moest worden, dus ik slaagde er pas 3u later in om ook effectief in slaap te vallen. Hoera !
Dus, om 3u30 ging de wekker: mijn maag voelde nog steeds een beetje shaky, maar ik moest nu eenmaal naar Kraków. Snel iets gegeten, gedouched, de laatste dingen in mijn koffer gegooid en vertrokken naar de bushalte. Hopen dat de bus ook daadwerkelijk kwam en dat er plaats voor me was, want ik heb enkele verhalen gehoord over mensen die een plaats op zo'n bus hadden gereserveerd en uiteindelijk niet mee kunden. En dat zou zonde van het vroege opstaan geweest zijn ;-).
Maar de bus kwam, mooi op tijd om 05u23: klaar voor een busritje van een kleine 5 uur.
Ik had erop gerekend dat ik in de bus nog een beetje zou kunnen slapen, maar dat viel toch tegen. In dit deel van Polen zijn er geen echte autostrades, en de wegen zijn vaak hobbelig. Slapen in een hobbelende bus is moeilijk ;-)
Needless to say: ik was enorm moe toen we om 10u in Kraków aankwamen. Maar er zat niets anders op dan toch al een beetje te gaan sightseeën, aangezien het te vroeg was om al in het hostel in te checken. Dus, ik stopte m'n bagage in een locker en volgde de pijltjes richting "stare miasto" (always the way to go if you're in Poland ;-)).
Het eerste dat ik zag in Krakau was eigenlijk een huge shoppingcenter, aangezien het busstation daarin uitkomt. Ik heb dan maar eerst een beetje naar de winkels gekeken, dat kon mijn vermoeide hoofd nog aan ;-).
Na de overdaad aan winkels liep ik dan toch echt richting het oude stadscentrum, dat gelukkig heel dichtbij was. En Kraków slaagt er meteen in om een goede indruk te maken. Vanaf het station steek je de straat over (opletten voor de trams !) en je komt in een mooie groene strook terecht. Dit is de 'planty', die de hele oude stad omringt. Het was heel mooi weer en overal op bankjes en op het gras zaten mensen te genieten van het weer. Meteen een heel gezellige indruk.
Vanuit de planty kom je in één van de gezellige oude straatjes terecht die allemaal recht naar het reusachtige marktplein leiden. Onderweg kom je nog gemiddeld een stuk of drie kerkjes tegen (of meer, maar niet alle kerken zijn hier onmiddellijk herkenbaar als kerken) want Kraków telt veeeeeeeel kerken :-D
Maar eenmaal aangekomen op het marktplein begint het sightseeën pas echt.
Eerst en vooral is er de Maria-kerk.
Deze grote kerk heeft twee verschillende torens. Volgens de legende werden de twee torens gebouwd door twee broers. Toen de ene zag dat zijn broer in dezelfde tijd een veel hogere toren had gebouwd pleegde hij zelfmoord door van zijn toren te springen.
Eigenlijk zijn de torens gewoon verschillend omdat ze oorspronkelijk een verschillende functie hadden. De hoogste toren diende als uitkijktoren terwijl de andere een klokkentoren is.
Bovenop de hoogste toren kan je een gouden bal zien. In deze bal zitten de bouwtekeningen van de kerk. In geval van brand zal de bal naar beneden vallen en wegrollen van de brand, waardoor de bouwtekeningen bewaard blijven. Toch inventieve Polen ;-)
Vanop deze kerk wordt elk uur een deuntje getrompetterd, dit houdt erg plots op. Dit deuntje werd vroeger elke avond en elke ochtend gespeeld bij het openen en sluiten van de stadspoorten. De legende verteld dat er eens een trompettist was die vanop de toren de Tataren zag aankomen die de stad wouden aanvallen. Om zijn stadsgenoten te waarschuwen speelde hij op zijn trompet, maar vooraleer hij het deuntje kon afmaken werd hij gedood door een vijandelijke pijl. Daarom wordt het muziekje nu dus ook steeds abrupt afgebroken :-)
Als je goed kijkt kan je op deze foto de trompet zien :-)
Het grote marktplein, het grootste van Europa trouwens (200x200 meter) wordt in twee gedeeld door de indrukwekkende lakenhallen. Ik heb niet zoveel gelezen over dit gebouw, dus ik kan jullie jammer genoeg geen interessante weetjes vertellen over dit gebouw ;-)
Het is wel erg mooi trouwens :-) En in de gallerijen zijn er ontzettend veel souvenirwinkeltjes waar je heel veel barnsteen kan kopen (vooral juwelen, maar ook veel gebruiksvoorwerpen met barnsteen in verwerkt) en ook andere 'typische' souvenirs. Onder andere heel veel draken, Kraków heeft immers een beroemde draak ! Maar daarover later meer.
Een laatste opvallend gebouw op het marktplein is de toren van het voormalige stadhuis
Deze toren is het enige dat nog rechtstaat van het oude stadhuis. En dat is eigenlijk niet eens waar, want hij staat scheef ;-) Kraków's very own tower of Pisa !
Dit is echter niet het gevolg van een bouwfout, maar wel van een zware storm ergens in de 18e eeuw. Best grappig toch :-).
Goed ! Meer verhalen volgen morgen of later vanavond, want nu moet ik me dringend klaarmaken. Ik kreeg vandaag immers een berichtje van Maria, een meisje dat ik in Lublin ontmoette, dat ze vandaag ook in Kraków was. Dus gaan we zometeen samen iets drinken :-)
Tot later!
Eerst en vooral: Kraków is een erg mooie en levendige stad. Zeker de moeite van een bezoekje/citytrip waardig, zeg maar dat ik het gezegd heb ;-)
En dan nu een verslag van mijn reisavonturen. Ik ben er nog steeds niet uit of mensen het vervelend of juist leuk vinden dat mijn blogs zo ontzettend lang worden, maarja, niemand verplicht je om ze volledig te lezen natuurlijk :-D. Maar voor alle veiligheid deel ik mijn Kraków-tripje toch maar op in verschillende blogs ;-).
Donderdagochtend ging mijn wekker af om een onmenselijk vroeg uur: 03u30 ! Best pijnlijk als je bedenkt dat ik de dag ervoor pas sliep rond 12u. Ik was al gaan slapen om 21u, maar mijn lichaam besliste dat ik plots op het best denkbare moment ziek en misselijk moest worden, dus ik slaagde er pas 3u later in om ook effectief in slaap te vallen. Hoera !
Dus, om 3u30 ging de wekker: mijn maag voelde nog steeds een beetje shaky, maar ik moest nu eenmaal naar Kraków. Snel iets gegeten, gedouched, de laatste dingen in mijn koffer gegooid en vertrokken naar de bushalte. Hopen dat de bus ook daadwerkelijk kwam en dat er plaats voor me was, want ik heb enkele verhalen gehoord over mensen die een plaats op zo'n bus hadden gereserveerd en uiteindelijk niet mee kunden. En dat zou zonde van het vroege opstaan geweest zijn ;-).
Maar de bus kwam, mooi op tijd om 05u23: klaar voor een busritje van een kleine 5 uur.
Ik had erop gerekend dat ik in de bus nog een beetje zou kunnen slapen, maar dat viel toch tegen. In dit deel van Polen zijn er geen echte autostrades, en de wegen zijn vaak hobbelig. Slapen in een hobbelende bus is moeilijk ;-)
Needless to say: ik was enorm moe toen we om 10u in Kraków aankwamen. Maar er zat niets anders op dan toch al een beetje te gaan sightseeën, aangezien het te vroeg was om al in het hostel in te checken. Dus, ik stopte m'n bagage in een locker en volgde de pijltjes richting "stare miasto" (always the way to go if you're in Poland ;-)).
Het eerste dat ik zag in Krakau was eigenlijk een huge shoppingcenter, aangezien het busstation daarin uitkomt. Ik heb dan maar eerst een beetje naar de winkels gekeken, dat kon mijn vermoeide hoofd nog aan ;-).
Na de overdaad aan winkels liep ik dan toch echt richting het oude stadscentrum, dat gelukkig heel dichtbij was. En Kraków slaagt er meteen in om een goede indruk te maken. Vanaf het station steek je de straat over (opletten voor de trams !) en je komt in een mooie groene strook terecht. Dit is de 'planty', die de hele oude stad omringt. Het was heel mooi weer en overal op bankjes en op het gras zaten mensen te genieten van het weer. Meteen een heel gezellige indruk.
Vanuit de planty kom je in één van de gezellige oude straatjes terecht die allemaal recht naar het reusachtige marktplein leiden. Onderweg kom je nog gemiddeld een stuk of drie kerkjes tegen (of meer, maar niet alle kerken zijn hier onmiddellijk herkenbaar als kerken) want Kraków telt veeeeeeeel kerken :-D
Maar eenmaal aangekomen op het marktplein begint het sightseeën pas echt.
Eerst en vooral is er de Maria-kerk.
Eigenlijk zijn de torens gewoon verschillend omdat ze oorspronkelijk een verschillende functie hadden. De hoogste toren diende als uitkijktoren terwijl de andere een klokkentoren is.
Bovenop de hoogste toren kan je een gouden bal zien. In deze bal zitten de bouwtekeningen van de kerk. In geval van brand zal de bal naar beneden vallen en wegrollen van de brand, waardoor de bouwtekeningen bewaard blijven. Toch inventieve Polen ;-)
Vanop deze kerk wordt elk uur een deuntje getrompetterd, dit houdt erg plots op. Dit deuntje werd vroeger elke avond en elke ochtend gespeeld bij het openen en sluiten van de stadspoorten. De legende verteld dat er eens een trompettist was die vanop de toren de Tataren zag aankomen die de stad wouden aanvallen. Om zijn stadsgenoten te waarschuwen speelde hij op zijn trompet, maar vooraleer hij het deuntje kon afmaken werd hij gedood door een vijandelijke pijl. Daarom wordt het muziekje nu dus ook steeds abrupt afgebroken :-)
Als je goed kijkt kan je op deze foto de trompet zien :-)
Het grote marktplein, het grootste van Europa trouwens (200x200 meter) wordt in twee gedeeld door de indrukwekkende lakenhallen. Ik heb niet zoveel gelezen over dit gebouw, dus ik kan jullie jammer genoeg geen interessante weetjes vertellen over dit gebouw ;-)
Het is wel erg mooi trouwens :-) En in de gallerijen zijn er ontzettend veel souvenirwinkeltjes waar je heel veel barnsteen kan kopen (vooral juwelen, maar ook veel gebruiksvoorwerpen met barnsteen in verwerkt) en ook andere 'typische' souvenirs. Onder andere heel veel draken, Kraków heeft immers een beroemde draak ! Maar daarover later meer.
Een laatste opvallend gebouw op het marktplein is de toren van het voormalige stadhuis
Deze toren is het enige dat nog rechtstaat van het oude stadhuis. En dat is eigenlijk niet eens waar, want hij staat scheef ;-) Kraków's very own tower of Pisa !
Dit is echter niet het gevolg van een bouwfout, maar wel van een zware storm ergens in de 18e eeuw. Best grappig toch :-).
Goed ! Meer verhalen volgen morgen of later vanavond, want nu moet ik me dringend klaarmaken. Ik kreeg vandaag immers een berichtje van Maria, een meisje dat ik in Lublin ontmoette, dat ze vandaag ook in Kraków was. Dus gaan we zometeen samen iets drinken :-)
Tot later!
Abonneren op:
Reacties (Atom)