Aangekomen in Warszawa !

Beste nieuwsgierige vriendjes en vriendinnetjes !

Eerst het beste nieuws ! Ik ben veilig aangekomen ;) Na een kleine zestal uur reizen (mama's overdreven voorzichtige inschatting van de reistijd naar Charleroi meegerekend) zit ik nu in de best gezellige 'common room' van Hostel Helvetia.

Een klein reisverslag:

Om 16u vertrokken we thuis, gepakt en gezakt (ik heb jammer genoeg niet alle cadeautjes die ik kreeg kunnen meenemen, mijn tassen puilden nu al uit) om - in het geval van file, ongevallen en plots opduikende meteorieten - zeker op tijd in Charleroi te zijn voor mijn vlucht van 21u.
Vanzelfsprekend hadden we zelfs geen minuutje file. Om dit te compenseren heeft mama zich toch nog twee keer misreden. Maar toch waren we al om iets voor zes in de luchthaven. Time to kill !

Enkele uren later (thank god telenet hotspot ;)) kwam dan toch het uur van afscheid. Tot mijn grote verbazing ging het inchecken e.d. allemaal erg vlot. Ik had ergere administratieve nachtmerries verwacht :p
Nog een laatste foto:

Aan de beveiliging werd ik nog even tegengehouden en gefouilleerd, zelfs mijn schoenen moesten uit en nog een keer door de scanner. Blijkbaar heeft Jolinde dan toch gelijk en zie ik er gevaarlijk uit met mijn nieuwe kapsel ;-).


Even een vrolijk detail: mijn vliegtuig was roze ! Kan niet misgaan toch? Een roze vliegtuig kan onmogelijk neerstorten. Op het vliegtuig ontdekte ik alvast dat Polen erg snel praten, zelfs de Engelse uitleg van de stewardessen was onmogelijk te volgen. Nog een geluk dat roze vliegtuigen niet kunnen neerstorten dus :-p.

Eenmaal aangekomen in Warszawa werd ik meteen aangesproken door een Engelstalige best wel vriendelijke (maar vrij opdringerige) taxi-chauffeur. Hij hielp me met mijn bagage en toonde me waar ik geld kon afhalen. Natuurlijk verwachtte hij vervolgens dat ik met zijn taxi zou meerijden. Maar ! Goed voorbereidde Suuz had in haar reisgids gelezen dat men beter geen taxi neemt die niet bij een maatschappij hoort. Erg stoer vroeg ik de chauffeur dan ook voor welke maatschappij hij werkte - geen dus. Jammer dan ! Ik zou voor één keer niet te beleefd willen zijn om vervolgens afgezet te worden !
Buiten stond er nog een hele rij taxi's te wachten, welke maatschappij dan wel de beste was wist ik natuurlijk niet, dus heb ik er maar op goed geluk eentje uitgekozen.

Beetje jammer dat deze taxi-chauffeur geen woord Engels sprak :-p. Uit mijn spraakwaterval begreep hij dan toch het woord 'address' ("address? yes yes address !) en gelukkig had ik het adres van het Helvetia Hostel mooi op een papiertje genoteerd, dat ik nog eens vlotjes vond ook. Wat een efficiëntie !
Een twintigtal minuutjes later werd ik pal voor de deur van mijn hostel afgezet. Het ritje was al iets duurder dan ingeschat (55 zloty, bijna 14 euro) maar toen ik de chauffeur twee briefjes van 50 zloty overhandigde (de machine gaf me nu eenmaal briefjes van 50) begon hij duidelijk te maken dat hij geen wisselgeld had.
Eerst probeerde het heerschap me een briefje van 10 dollar terug te geven, jammer genoeg woon ik niet in Amerika :-P
Toen haalde hij uiteindelijk 3 briefjes van 10 zloty boven (hoezo geen wisselgeld?) maar ik moest nog steeds met handen en voeten duidelijk maken dat dat niet voldoende was. Uiteindelijk kreeg ik dan toch ook nog drie stukken van 5 zloty. Eigenlijk had ie dus toch genoeg wisselgeld, rare jongens die Polen...

In het hostel aangekomen werd ik meteen erg vriendelijk ontvangen door de dame aan de receptie. Ik slaap op een slaapzaal voor 8 mensen, maar voor zover ik kan zien slapen er naast mij maar drie anderen. In de kamer is een vrij ruime kast die op slot kan en de rest van de bagage kon ik opslaan in de 'luggage storage' (eigenlijk gewoon een soort van keldertje waar ook een hoop verf staat enzo, blijkbaar ben ik de enige die hier gebruik van maakt).
Verder is er nog niet zoveel avontuurlijks gebeurd. Ik had even een lichte paniekaanval toen ik dacht dat ik het sleuteltje van mijn koffer thuis vergeten was. Ik was ervan overtuigd dat ik dit aan mijn sleutelbos had gehangen, maar blijkbaar had ik het los in mijn tasje gestopt. Het enige dat ik tot nu toe vergeten lijk te zijn is de batterij-oplader van mijn fototoestel, maar misschien duikt die nog wel ergens op.

In het half uurtje dat ik hier nu zit heb ik al even gepraat met een Portugees meisje. Zij komt een week mee met haar broer die hier op Erasmus komt en zag vandaag voor het eerst van haar leven sneeuw :-).
Want ja, het sneeuwt hier momenteel, nog geen lente voor Suuz. De temperatuur is momenteel een -5 graden maar volgens de weerberichten zou die de komende dagen nog dalen. Lublin schijnt ook iets kouder te zijn dan Warszawa.

Nu nog een beetje kletsen met het Portugese meisje en dan in mijn bedje kruipen. Morgen vroeg proberen opstaan om Warszawa te bezoeken !