Bezoek aan Majdanek concentratiekamp

Een concentratiekamp bezoeken kan je moeilijk als 'leuk' bestempelen, maar ik vond dat ik de kans niet mocht laten liggen om met eigen ogen te aanschouwen hoe zo'n concentratiekamp er nu ongeveer uitzag. Ongeveer, want je kan de tot een museum ingerichtte overblijfselen van een concentratiekamp moeilijk vergelijken met hoe het echt moet geweest zijn.

Gisteren besloot ik dus om Majdanek concentratiekamp te bezoeken. Toen het gebouwd werd lag dit concentratiekamp aan de rand van de stad, maar door uitbreiding van de stad ligt het er inmiddels eigenlijk middenin. Een beetje hallucinant, er zijn gewoon huizen aan de overkant van de straat die uitkijken op het kamp, wie wil daar nu wonen? Je kan dus ook gewoon een stadsbus nemen om er te raken.

Het was weer een stralende, zonnige dag gisteren en ergens vond ik dat een beetje ongepast. Een grijze, druilerige dag zou beter gepast hebben bij de sfeer. Maar langs de andere kant, de zon en de blauwe lucht maakten het contrast met de grauwe, houten barakken en de eindeloze lege velden des te duidelijker.

Erg veel foto's heb ik niet gemaakt, maar toch enkele:

 

Monument aan het begin van het kamp.

 Voor mij een van de meest choquerende dingen. Dit 'raampje' kijkt uit op een gaskamer en werd gebruikt door de nazi's om de executies van dichtbij te kunnen volgen.

Monument aan de andere kant van het kamp. Ik had op voorhand gelezen dat er in het monument echte menselijke as gebruikt werd, maar ik wist niet zo goed wat ik me daarbij moest voorstellen. Ik dacht dat de as in de stenen gebruikt was of iets dergelijks. Maar nee, het monument bestaat uit trappen die leiden naar een soort van gigantische schaal (onder de koepel die je kan zien op de foto) waarin een grote hoop as ligt. Erg letterlijk gebruik van menselijke as dus ...

Nog enkele zaken die me bijbleven:

- De barak waarin de schoenen van de slachtoffers bewaard worden is erg indrukwekkend. Pas als je die duizenden en duizenden stoffige schoenen ziet besef je werkelijk hoeveel mensen hier vermoord werden.
- Overal over het hele terrein waren massa's kraaien. Op zich is dit niet zo vreemd aangezien je hier overal veel kraaien ziet, maar het gaf wel een erg naargeestige sfeer. Het enige dat je hoorde was het gekras van de vogels.
- Ik ben blij dat ik het kamp op een rustig moment bezocht heb en niet in de zomer of tijdens een vakantie ofzo. Ik denk dat het echt afbreuk doet aan je bezoek als je de hele tijd geconfronteerd wordt met andere mensen/toeristen.
- Jammer genoeg waren er wel twee grote groepen studenten uit Israel aanwezig op hetzelfde moment als ik. En die waren bij momenten behoorlijk irritant !
Ten eerste hadden ze verschillende opzichtige Israelische vlaggen bij zich, aan stokken en rond zich gedrapeerd. Ik vond dit onnodig... Ik vind het overbodig om je in een concentratiekamp zo nadrukkelijk als Jood te uiten (en dan zeker op een dergelijke nationalistische en niet religieuze manier). We zijn tenslotte in een concentratiekamp, niet op een betoging en de kans dat je hier mensen vindt die iets tegen Joden hebben is in mijn ogen vrij klein ...
Ten tweede waren het grote groepen en waren ze luidruchtig. Eén iemand had zelfs een radio rond zijn nek. Ik ben er vrij zeker van dat wat erop speelde iets religieus/joods was, maar het stoorde enorm !
Ten derde gedroegen ze zich als Japanse toeristen. Ik snap niet waarom je in godsnaam een groepsfoto zou willen nemen voor een verbrandingsoven ... Met een wapperende Israelitische vlag ...

Achja, al bij al was het een interessant bezoek, maar geen bezoek dat ik snel zou willen herhalen. Het is, om het zacht uit te drukken, niet echt bevorderlijk voor je humeur :-).