Vorige week was een vrij saaie werkweek. Woensdag ben ik met professor Jongen gaan lunchen, weer een nieuwe collega leren kennen ;-). Dat was best gezellig. De rest van de week was gewoon een normale werkweek ;-)
Vrijdagavond had ik voor een keer best veel te doen. Om 5u was er een meeting van een vrijwilligersvereniging hier in Lublin die zich specifiek op "vreemdelingen" richt. Ik dacht dus dat het wel interessant kon zijn om me daarbij aan te sluiten, mensen met gelijkaardige problemen als ik, die geen Pools spreken en een groot hart hebben (ahja, want het zijn vrijwilligers ;-)).
Ik bleek me toch een beetje in de aard van de vereniging vergist te hebben :-D. Het eerste probleem stelde zich meteen, de meeting was niet -zoals ik had verwacht - in het Engels, maar in het Pools. Ik kreeg wel een "tolk" toegewezen, maar een meeting volgen terwijl iemand in gebrekkig Engels een uitleg in je oor fluistert is niet ideaal. Hoewel ik niet alles kon verstaan wat er gezegd werd, werd me al snel duidelijk dat ik hier echt niet op mijn plaats zat. De vereniging bleek namelijk behoorlijk katholiek te zijn en men ging ervan uit dat iedereen in de meeting die overtuiging deelde. Zo ging men meteen over tot het plannen van de eerste activiteit: er moest een banner geschilderd worden voor de parade volgende week vrijdag op de "international day of life". Eerst begreep ik niet zo goed wat hiermee bedoeld werd, maar al gauw werd duidelijk dat het om een "pro-life" betoging ging. Tegen abortus dus.
En ik ben helemaal niet tegen abortus, maar dat wil je dus op zo'n moment niet gaan zeggen in een zaaltje met allemaal religieuze mensen (niet dat ze me zouden opgegeten hebben hoor, ze waren allemaal heel vriendelijk ). Verdere activiteiten die op het programma stonden waren onder andere een internationale mis en een internationale kruisweg van Jezus. Hoera !
Er stilletjes van onder muizen was het plan dus :-P Gelukkig werd me niet kwalijk genomen dat ik na een uurtje plots dringend ergens naartoe moest. Er werd me nog snel een vrijwliigerscontract in de handen geduwd, waarop ik stamelde dat ik er nog even over moest nadenken :-P Ik kon er ook niet onder uit om mijn e-mail adres achter te laten, en kreeg reeds een mail om me uit te nodigen voor de vergadering volgende week. Ik weet niet zo goed wat ik nu moet doen, de mail negeren of uitleggen waarom ik niet meer zal komen :-P.
Na de vrijwilligersvergadering ging ik naar een ander soort meeting. Via facebook had ik van een Spaanse erasmusstudent gehoord dat er een soort van "taalmeeting" doorging. Zoals hij het me uitlegde kwam het erop neer dat verschillende erasmusstudenten samenkwamen, een pub opzochten en bij een biertje elkaars taal leerden kennen. Dat leek me dus best interessant !
Nu, het bleek (alweer ,-)) iets anders te zijn dan ik had verwacht. Blijkbaar bestond de groep uit een vijftal Spanjaarden, en een achttal Polen die graag Spaans wouden leren. Het bleek eigenlijk een soort van losse Spaanse les te zijn.
Maar goed, geen probleem voor mij, een mondje Spaans kan altijd van pas komen. Ik spreek wel echt geen woord Spaans, en dat viel al snel op aangezien de meeste van de Polen al wat beginnersspaans kenden :-P.
Maar al gauw mondde de "les" toch uit in een gezellige babbel op café. Ik leerde heel wat interessante mensen kennen en was toch weer wat aan het socializen ;-). Weer wat telefoonummers bij !
Ondertussen had Chris (de Brit) me gebeld dat hij met wat vrienden St. Patricksday aan het vieren was in één van de Irish Pubs die Lublin rijk is. Wat later op de avond ging ik dus naar hen toe. De pub was heel gezellig, er was Ierse muziek en mensen waren aan het dansen enzo. En ook het gezelschap was erg aangenaam. Toen ik vertelde dat ik eigenlijk nog niet echt wodka gedronken had in Polen moest daar snel verandering in gebracht worden.
Het eerste shotje dat ik probeerde was een soort Poolse wodka met honing, heel lekker ! Daarna volgde ook nog een soort van kersenwodka. Een derde shotje zal er niet meer in omdat de bar sloot (de pubs sluiten vrij vroeg hier in Lublin). We zijn dan maar nog even naar de andere Irish Pub getrokken die wel nog open was. Na nog een biertje joeg de honger ons op voedseljacht. En na mijn eerste Poolse kebab (die in België is toch beter) nam ik de taxi naar huis.
Zaterdag was hoofdzakelijk een katerige saaie dag, het was ook erg slecht weer buiten. Het heeft de hele dag gesneeuwd, al smolt de sneeuw meteen.
Zondag zou ik Belgisch koken voor Laura, en in een opwelling had ik de dag ervoor ook nog was mensen uitgenodigd die ik net had leren kennen: Dominika (een Pools meisje die samen met Kasia, de vriendin van Chris studeert) en Vladimir en Stan (twee Bulgaarse erasmusstudenten die ook Engels studeren met Dominika en Kasia).
Het was een erg geslaagde avond ! Mijn eten viel redelijk goed in de smaak (vol-au-vent, best goed gelukt al was ik zo stom om m'n bouillon weg te gieten :-P) en er was -alweer- wodka. Dat laatste maakte het opstaan om te gaan werken vanochtend iets moeilijker, maar dat nemen we er maar bij ;-).
Een paar sfeerfotootjes van vrijdag en zondag:
Vanavond is er weer een soort van taalavond met erasmusstudenten (nu wel met allerlei talen ;-)), maar ik denk dat ik maar een keer thuisblijf. Morgen heb ik een drukke werkdag en ik moet ook nog wat lessen voorbereiden.
Administratief gezien is het hier nog steeds een beetje een soep. Sinds vorige week heb ik eindelijk een contract hier, maar voor de betaling van mijn loon moest ik een soort van formulier invullen. Laura kende dit formulier niet en de dames in het HR departement zijn niet zo bijster vriendelijk of geduldig, en daarenboven spreken ze geen Engels.
Op het formulier moet je elke maand precies noteren hoeveel uren je gewerkt hebt, hoeveel je per uur verdient en hoeveel je in totaal betaald moet worden. Ik snapte echter niet zo goed wat waar moest staan en wanneer ik die papieren moest afgeven (en wat ik moest doen met de uren van februari).
Vandaag trok ik dus mijn stoute schoenen aan en trok alleen naar het lokaal, vast van plan om een uitleg te krijgen, al was het met handen en voeten.
Ik kwam daar dus binnen en vroeg of er iemand was die een beetje Engels sprak. Ik verwachtte eigenlijk dat ze gewoon geen moeite wouden doen als Laura erbij was en dat iemand wel een beetje Engels zou spreken. Niet dus...
Eerst probeerden ze het me met handen, voeten en google translator uit te leggen, maar ze snapten niet goed wat mijn probleem was. Uiteindelijk begonnen de dametjes zich behoorlijk op te winden, één dame werd zelfs echt kwaad, al weet ik niet of ze kwaad op mij was, of op haar collega's of op de situatie.
Ik werd op een stoel gezet, en de dametjes begonnen rond te bellen :-P Uiteindelijk wist ik af te leiden dat ze Magda hadden gebeld, onze secretaresse die erg goed Engels spreekt. Zij kon echter niet meteen komen, dus ik heb daar toch een kwartier naar mijn vingers zitten staren :-P.
Maar, eenmaal Magda er was heeft ze me heel duidelijk uitgelegd wat ik moet doen, dus dat komt uiteindelijk allemaal in orde. Sowieso moet dat papier pas de eerste van de maand binnen, dus ik heb nog even tijd ;-).
Maar wat een kafka ... Op een universiteit zou je toch kunnen verwachten dat er iemand op de personeelsdienst Engels spreekt ...
Genoeg getypt voor vandaag alweer. Ik moet nog wat lessen voorbereiden en mails van studenten beantwoorden. Per dag krijg ik gemiddeld twee of drie mails van studenten die allerlei dingen vragen, meestal of een deadline kan uitgesteld worden, of ze een toets kunnen inhalen of of ze van groep kunnen veranderen. Ik word er een beetje gek van :-P
Geen opmerkingen:
Een reactie posten