Mijn eerste lesdag !

Maandag 21 februari
Mijn eerste lesdag ! Vandaag moest ik maar één les geven: Nederlands voor Anglicisten. In andere woorden, Nederlands aan studenten Engels die Nederlands als keuzevak hebben. Rinaldo had dit beschreven als een soort van ontspanningsuurtje voor deze studenten. Hij vertelde het alsof deze studenten niet echt zin hadden om Nederlands te leren, maar daar heb ik toch een ietwat andere mening over. Maar daarover later meer.
Rinaldo had geregeld dat er om 10u een studente naar de poort van het terrein zou komen om me te helpen op weg naar de universiteit. Zij zou me tonen waar ik een ticketje voor de bus kon kopen en welke bus ik moest nemen.
Om 10u stond Dorota dus op me te wachten. Een erg aardige derdejaarsstudente, die trouwens een jaar ouder is dan mij ;-). Zij sprak eigenlijk behoorlijk goed Nederlands, beter dan ik verwacht had. We hebben de hele weg naar de KUL Nederlands gesproken en dat ging best goed.
Kaartjes voor de bus koop je in Polen aan een soort van kiosken die aan vrijwel alle bushaltes staan. Een ritje met de bus kost je 2,40 zl (iets meer dan 50 cent), maar je mag hiermee niet overstappen. Later ontdekte ik trouwens dat er aan de KUL ook een automaat voor ticketjes staat, ik heb me dan maar meteen een voorraad aangeschaft. Dat bespaart me de beproeving om elke morgen een ticketje in het Pools te moeten vragen :-P.
Het was geen spitsuur, dus de bus deed ongeveer een kwartiertje over de weg naar de KUL, ik was dus, gelukkig, ruim op tijd.
De universiteit zag er in elk geval een stuk anders uit dan zaterdagavond. Overal liepen studenten en voor de liften moest je werkelijk aanschuiven. Dorota liep nog even met me mee naar de portier om de sleutel van het bureau te vragen en bracht me naar het bureau. Daar was verder niemand, dus liet ik een deel van mijn spullen daar achter en ging op zoek naar mijn klaslokaal.
Ondertussen had ik al ontdekt dat ik het briefje waarop Asia mijn lokaalnr geschreven had, vergeten was, typisch. Ik dacht dat ik de klas wel makkelijk terug zou vinden, maar niet dus. Alle gangen en bruine deuren leken op elkaar. Naar de portier dan maar: ik meende me al te herinneren dat dit een andere portier was dan degene die Asia me getoond had, maar die andere vond ik al helemaal niet. Maar, de portier sprak natuurlijk geen Engels. Probeer dan maar eens uit te leggen dat je de sleutel nodig hebt van een lokaal van de Neerlandistiek, maar dat je het nummer niet meer weet.
Gelukkig was de portier een inventief man en belde hij naarde secretaresse van ons departement (die goed Engels spreekt). Met handen en voeten legde hij me daarna uit dat ik moest blijven wachten. Tijdens het wachten vertelde hij af en toe nog iets in snel Pools, ik heb maar gewoon veel geglimlacht en geknikt :P. Na enkele minuten kwam Magda (dacht ik), de secretaresse, naar beneden. Zij toonde me vervolgens de andere portier en mijn klaslokaal.
Maar een paar minuutjes te laat voor mijn eerste les !
Behoorlijk stressy, maar on the bright side, ik had niet echt tijd gehad om te stressen over de les zelf. Mijn klas bestaat uit 8 studenten, even uit het hoofd: Pavel, Jeannetta, Barbara, Gosia, Joanna, Magdalena, Lukas en Damian.
Ik denk dat ik tijdens de les eigenlijk vooral een beetje gerateld heb in het Engels en redelijk wat over mezelf verteld heb. Eerst moesten de studenten zich van mij voorstellen, dit ging eigenlijk nog niet zo bijzonder vlot voor studenten die reeds in hun tweede jaar Nederlands zitten.
Daarna heb ik hen gevraagd om me te vertellen wat ze graag wouden doen tijdens dit semester. Of er nog zaken waren die ze zeker wouden behandelen en dergelijke. De bedoeling was dat ze dit in het Nederlands zouden vertellen, maar ze vroegen me of ze alsjeblieft in het Engels mochten spreken omdat ze het belangrijk vonden.
Ze wouden vooral een erg praktische aanpak. Ze wouden 'real-life situations' inoefenen en aanvullende, bruikbare woordenschat aangereikt krijgen. Blijkbaar hadden ze dit in hun eerste jaar gekregen, maar had Rinaldo in het tweede jaar vooral spelletjes met hun gespeeld. Ze hadden het gevoel dat ze hierdoor vooral losse woorden leerden en niet echt vooruitgang maakten.
Dat wordt dus veel rollenspelen en dergelijke ! Wel erg jammer dat ik geen bord in mijn leslokaal heb, dat maakt het erg moeilijk om woordenschat aan te reiken. Ik ga dan ook straks een printertje kopen, dan kan ik tenminste hand-outs met woordenschat maken (kopiëren kan ik op de universiteit).
Om er meteen in te vliegen heb ik ze dan maar enkele bruikbare "chunks" aangereikt waarmee ze duidelijk kunnen maken dat ze iemand niet begrijpen en vragen om het te herhalen. Echte drill ! Waarbij ze de zinnen letterlijk herhaalden en zo instudeerden. Achja, zo wilden ze het. En toen ik aanbood op een pauze te nemen wouden ze dit niet, want volgens Lukas zijn ze "hardcore" ;-). Best een grappig moment: ik was al een paar minuten iets in het Engels aan het uitleggen over het gebruik van "kunt u" en "kan u" toen ik pas besefte dat het woord "kunt" midden in een Engelse zin behoorlijk fout klinkt. En op het moment dat ik dat besefte schoot ik dus in de lach :P
De rest van de les heb ik dan nog een beetje met de studenten gekletst over Polen, het gebrek aan kennis van het Engels en treinen. In  het Engels weliswaar, maar goed, het was de eerste les. Volgende keer meer Nederlands !
Na de les ben ik nog even op het bureau gaan kijken, maar daar was niemand. Ik had niet echt zin om te wachten dus heb ik maar de bus naar huis genomen. Eén halte te vroeg afgestapt, maar ik vond het al een goed begin van zelfredzaamheid ;-). Thuisgekomen heb ik gegeten en ben ik begonnen met het typen van deze en de vorige blog. Daar ben ik al bijna 2u mee bezig, dus misschien is het eens tijd om nog wat lessen voor te bereiden. Morgen heb ik drie lessen: business communicatie en twee keer communicatie in het eerste jaar (twee groepen).
Ik was van plan om in de lessen communicatie ongeveer hetzelfde te doen als vandaag, maar er is één meisje (Joanna) dat ook in het eerste jaar Neerlandistiek zit. Achja, ik zal er wel een mouw aan passen :-).
Do jutra !